Μια εκδρομή στο μεγαλύτερο συγκρότημα σπήλαιο στην Κροατία

• Εκδρομή στο μεγαλύτερο συγκρότημα σπήλαιο στην Κροατία

Cherovak είναι η μεγαλύτερη στην Κροατία ερευνήθηκαν σπήλαια συγκρότημα - το μήκος του πυθμένα είναι 2779 μέτρα, η κορυφή - 1 200 μέτρα. Ορισμένα χαρτιά συχνά γράφουν για αυτό που είναι το πιο όμορφο συγκρότημα σπήλαιο στην Κροατία, και πολλοί έρχονται σε αυτή τη γωνιά του κόσμου, μόνο και μόνο για να κάνουν ένα ταξίδι στα έγκατα της γης. Μπορεί κάλλιστα να είναι ο τόπος αποδείχθηκε ότι ήταν πραγματικά φανταστικό.

Οι οδηγοί Cherovak σπήλαια δεν κάθονται μόνιμα στη θέση του και αν πάτε στην τύχη, υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα ότι η περιοδεία δεν θα είναι σε θέση να κάνει. Το site της εταιρείας που οργανώνει τις επισκέψεις, υπάρχουν πληροφορίες ότι η επίσκεψή του θα πρέπει να αναφερθεί εκ των προτέρων - σχεδόν μια εβδομάδα, ώστε να μπορούν να σχηματίσουν μια ομάδα.

Η περιήγηση ξεκινά με το γεγονός ότι αποστέλλονται στο δάσος. Κατά μήκος της διαδρομής. Λένε, για να πάει σε μια νικηφόρα και ανάπαυσης εκεί:

Έτσι, πήγαμε στα γραφικά δάση και πήγε, και η διαδρομή αναρριχήθηκε υψηλότερα. Αποδείχθηκε για να φτάσουμε στην είσοδο του σπηλαίου, θα πρέπει να βαδίσει βαριά το λόφο περίπου μισό χιλιόμετρο. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο οδηγός μας έστειλε προς τα εμπρός - η ίδια στάθηκε όπου και ταχύτερη.

Κοντά στην είσοδο είναι μια σκάλα που οδηγεί ακόμη υψηλότερα. Όπως έχουμε εξηγήσει, υπάρχει το άνω σπήλαιο. Ωστόσο, για τον εαυτό μου, αποφασίσαμε να εξερευνήσουν τον υπόγειο κόσμο του ματιού αρκετά και Κάτω, επειδή δεν είχε καμία ιδέα για το τι να περιμένουμε.

Η είσοδος σπηλαίου από τον απλό επισκέπτη κλείνει τη γρίλια. Πάρτε μέσα μόνο με έναν οδηγό. Στην Κάτω διερευνηθούν από δυόμισι χιλιόμετρα ανοιχτή για τους επισκέπτες από 700 μέτρα - χωρίς ειδικό εξοπλισμό δεν είναι πλέον για να περάσει.

Στην πραγματικότητα, η φωτογραφία είναι αυστηρά απαγορευμένη. Όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι συνήθης πρακτική σε όλες τις σπηλιές (τουλάχιστον στην Κροατία). Ωστόσο, όταν ήμουν στην είσοδο ρώτησε αν θα μπορούσα να κάνω μερικά πλάνα, ο οδηγός για άλλη μια φορά θύμισε την πλήρη απαγόρευση των γυρισμάτων, αλλά στη συνέχεια χαμογέλασε και είπε ότι η Μεγάλη Αίθουσα του μικρού βλαστού ακόμα μπορούμε.

είχα ειλικρινά σχεδόν δύο λεπτά. Και μετά φύγαμε: πρώτον, πήρε τη γέφυρα, στη συνέχεια, ένα τούνελ, τότε σταλακτίτες. Σημειώσεις Δεν έχω, και οι συνειδήσεις βασανίζεται για πολύ - για τα πρώτα πενήντα πλαίσια. Μετά από όλα, ποιος ξέρει ποια από τα δωμάτια που συναντήσαμε στο δρόμο, ήταν η μεγαλύτερη;

Όταν σχεδιάζαμε το ταξίδι, έχω αυτές τις σπηλιές άλλο φανταστεί - ένα σκοτεινό τούνελ που καλύπτεται με βρεγμένα τοίχους από πηλό, λακκούβες λάσπη καταγής. Σε γενικές γραμμές, η αντίθεση μεταξύ του αναμενόμενου και το γεγονός ότι είδαμε στην πραγματικότητα, ήταν πραγματικά μεγάλη.

Λακκούβες, από τον τρόπο, πραγματικά ήταν, αλλά μέσα από κάθε φροντίδα για να γεφυρωθεί το χάσμα - στην πραγματικότητα, μπορείτε ήρεμα να κάνει όλη την απόσταση χωρίς ποτέ να πάρει τα πόδια σας υγρά:

Όπως αντιλαμβάνομαι του οδηγού, ο ρυθμός ανάπτυξης της σταλαγμίτες στο σπήλαιο - μόνο 1 χιλιοστό σε 30 έτη. Μπορείτε να φανταστείτε την ηλικία τους, αν και ορισμένοι έχουν ήδη φτάσει αρκετά μέτρα σε ύψος:

Πολλοί σταλαγμίτες έχουν ονόματα. Για παράδειγμα, το γκρι ουραγός στην κάτω δεξιά τρίμηνο της εικόνας - είναι ο Άγιος Βασίλης. Παρεμπιπτόντως, τα βήματα που μπορεί να δει προς τα αριστερά του, που μόλις πήγε στην αίθουσα - μπορείτε να δοκιμάσετε να φανταστεί κανείς την κλίμακα:

Όπως «κλήση» αυτό το όμορφο, ειλικρινά δεν θυμάμαι, αλλά ήταν πολύ μεγάλο, ναι. Περίπου δύο από την ανάπτυξη μου, όχι λιγότερο:

Αυτό ονομάζεται σταλακτίτης, «Αρκούδα Paw». Με την ευκαιρία, για τα ερείπια του προϊστορικού σπηλαίου αρκούδες βρέθηκαν σε αυτό το μέρος του σπηλαίου. Ο οδηγός μας είπε ότι μια αρκούδα στέκεται στα πίσω πόδια του, ήταν περίπου τρία μέτρα ύψος. Δεν θα ήθελα να συναντηθώ με ένα τόσο μεγάλο αντικείμενο στο δάσος:

Σε γενικές γραμμές, μου άρεσε πολύ το πώς η σπηλιά οργανώθηκε επισήμανση - ολόκληρη τη διαδρομή γύρω από κρυφές λάμπες και σποτ, συνήθως σχεδόν ανεπαίσθητη, αλλά σας επιτρέπει να δείτε όλα αυτά που έχει δημιουργηθεί από τη φύση χωρίς φανάρια. Με την ευκαιρία, σε αυτό το είδος της απάντηση ως προς το γιατί οι σπηλιές προτιμούν να εργάζονται με ομάδες και το απλό επισκέπτη σε γενικές γραμμές και μπορεί να αρνηθεί - για να κάψει όλο αυτό το φωτισμό και το αυτοκίνητο πάνω και κάτω από τον οδηγό, επειδή οι επτά ευρώ ως κάτι εντελώς ασύμφορη.

οστά προϊστορικών ανθρώπων και απομεινάρια του τσεκούρι βρέθηκαν στις σπηλιές. Ηλικία ευρήματα είναι περίπου 30.000 χρόνια:

Χρώμα σταλακτίτες εξαρτάται από τη σύνθεση του νερού. Για παράδειγμα, εάν το νερό είναι παρόν σε μια παρτίδα του σιδήρου, το χρώμα θα είναι καφέ, κόκκινο ή κίτρινο:

Αυτό το δωμάτιο - το δωμάτιο όπου τελειώνει η ξενάγηση. Η ιδέα είναι ότι μπορείτε να πάρετε μαζί, αλλά πρέπει να μπει στη μικρή τρύπα κάπου στο ταβάνι:

Το δάπεδο πολύ περίεργη μορφή. Καλυμμένοι με το λεγόμενο «πέτρα κύματα»:

Σε γενικές γραμμές, να επισκεφθείτε ένα σπήλαιο δίνεται περίπου μία ώρα, αλλά στην πραγματικότητα μέσα στο σπήλαιο, που ήταν 40 λεπτά, το υπόλοιπο του χρόνου που χρειάζεται για να τα πόδια από το χώρο στάθμευσης στην είσοδο και πίσω.

Με την ευκαιρία, μια άλλη συνήθης πρακτική όταν επισκέπτονται σπήλαια - στο δρόμο της επιστροφής ο οδηγός πηγαίνει πάντα τελευταία. Καταλαβαίνω ότι εξαιτίας αυτών των λόγων είναι ότι κανείς δεν έχει μπει στον πειρασμό να αποκτήσουν μερικά αναμνηστικά με τη μορφή ψίχουλα-σταλακτίτες.

Σε ορισμένα μέρη σχετικά με σταλακτίτες ορατή σταγονίδια νερού. Σχετικά με το πώς μεγαλώνουν:

Η θερμοκρασία στο σπήλαιο είναι πάντα 9 μοίρες. Όλο το χρόνο, ανεξάρτητα από την εποχή. Κρίνοντας από τα σχόλια των τουριστών που επισκέπτονται τις σπηλιές στην Κροατία το καλοκαίρι, πολλές δυνατότητες είναι πολύ χαρούμενος για μία ώρα διάλειμμα από τη ζέστη. Λοιπόν, το χειμώνα μπορείτε να απολαύσετε.

Στο δρόμο της επιστροφής ήταν δύσκολο να ληφθεί, επειδή αυτή τη φορά πήγα πρώτη και έπρεπε να συνεχώς να πάρει λίγο μπροστά, έτσι ώστε να μην καθυστερήσει.

Σε γενικές γραμμές, η πορεία θα ήθελα να περάσετε εδώ, προσεκτικά τα πόδια με ένα τρίποδο μια-δυο ώρες - και το αποτέλεσμα θα ήταν εντελώς διαφορετική. Αλλά κάτι μου λέει ότι η δυνατότητα αυτή σε καμία σπηλιά δεν θα δώσει. Στην πραγματικότητα, όπως το αντιλαμβάνομαι, η πλήρης απαγόρευση των γυρισμάτων ακριβώς αυτό και αναμένεται - αν περιμένετε μέχρι κάθε άνθρωπος με μια φωτογραφική μηχανή θα κινηματογραφήσει τα πάντα για να τον ανεβείτε - ξενάγηση θα τραβήξει όλη την ημέρα. Εν τω μεταξύ, η καθυστέρηση του προγράμματος δεν παρέχει - πριν κατέβει στο σπήλαιο, ο ξεναγός είναι υποχρεωτική κάνει την κλήση και ανέφερε ότι η ομάδα είναι μέσα - και μία που έχει επιλεγεί στην επιφάνεια. Πρέπει να σκεφτούμε, μην ξεχάσετε να στείλει βοήθεια αν μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα θα υπάρξει μια δεύτερη κλήση.

Σε γενικές γραμμές, αν κάποιος ξαφνικά μαζεύονται για να πάει στην Κροατία - Καθίζηση συνιστώ ανεπιφύλακτα, τόσο περισσότερο η ανοικτή για το κοινό, «τουριστικές», υπάρχουν περίπου δύο δωδεκάδες. Ωστόσο, η οργάνωση είναι καλύτερα να φροντίσει εκ των προτέρων για την επίσκεψη - όπως το αντιλαμβάνομαι, δεν είναι δυνατόν να πάρει, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση, και πολλοί είναι ανοιχτή μόνο κατά τη διάρκεια της σεζόν.