Υπό τον ήχο των τροχών: αυτοκίνητο με διατηρούνται θέσεις της Ρωσίας μέσα από τα μάτια ενός Άγγλου

• Υπό τον ήχο των τροχών: αυτοκίνητο με αποκλειστικές θέσεις της Ρωσίας μέσα από τα μάτια ενός Άγγλου

Δεδομένου ότι η εταιρεία «Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι» σταδιακά παύει να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο με αποκλειστικές θέσεις, Βρετανός Tom Clark και ο Ρώσος φωτογράφος Μαρία Sakirko αποφάσισε να συλλάβει την εμπειρία και την παράδοση των σιδηροδρομικών μεταφορών στη Ρωσία να καταλάβει ότι οι Ρώσοι θα χάσουν όταν το αγαπημένο τους τρόπο για να ταξιδέψουν τρίτη κατηγορία θα βυθιστεί σε πετάξει.

Στη Ρωσία, διαδεδομένη συνήθεια αποστάσεις μέτρησης χρόνου ταξιδιού προς τον προορισμό σας με το τρένο. «Βλαδιβοστόκ - έξι ημέρες το τρένο» - λένε οι Μοσχοβίτες. Η Αγία Πετρούπολη, για παράδειγμα - είναι απλά μια νύχτα. Ηλεκτροφόρα σιδηροδρομικές γραμμές δεν είναι πλέον μια πηγή υπερηφάνειας στη Ρωσία, όπως ήταν κατά τη σοβιετική εποχή, αλλά εξακολουθούν να συνδέσετε με ασφάλεια το δυτικό με το ανατολικό τμήμα της χώρας. Εκτός από αγωγούς, το 90% των προϊόντων στη Ρωσία μεταφέρεται σιδηροδρομικώς. Από Vladikavkaz στη νότια Ρωσία μέχρι το Βλαδιβοστόκ στη θάλασσα της Ιαπωνίας, του πολιτιστικού χώρου της ρωσικοί σιδηρόδρομοι - και ιδιαίτερα τα βαγόνια δεύτερης κατηγορίας - έχει εδώ και καιρό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εθνικής κουλτούρας. Αν εθελοντική κρατούμενοι, οι επιβάτες γνωρίζουν καλά τους κανόνες του ταξιδιού. Λατρεύουν την παράδοση βαγόνι.

Η ρωσική πλατφόρμα του σταθμού - το παραδοσιακό μέρος για αποχαιρετισμούς. Αναστάτωση, ωθεί τους επιβάτες, ογκώδεις αποσκευές στους στενούς διαδρόμους, ελέγξτε διπλά τον αριθμό θέσης των σημαντικών τσαλακωμένο εισιτηρίων, ένα τελευταίο τσιγάρο και το μηχανισμό άλεσης, σιγά-σιγά κερδίζει έδαφος. Είναι όλα αναμειγνύονται σε ένα θόρυβο παρόμοιο με τη μουσική, τον ενθουσιασμό και μη αναστρέψιμη Στραβίνσκι.

Αν και αυτή η παράδοση εξαφανίζεται, πολλοί Ρώσοι εξακολουθούν να προτιμούν να κάθονται στη σιωπή για καλή τύχη πριν από ένα μακρύ δρόμο, και μόνο τότε εγκαταλείψει το διαμέρισμα. Επιπλέον, θεωρείται κακή τύχη να πάει στο σπίτι, αν έχετε ξεχάσει κάτι. Κάθε φορά που παίρνω στο τρένο, σκέφτομαι τους ανθρώπους που είπε κάποτε αντίο για τελευταία φορά σε αυτές τις πλατφόρμες. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι συγγενείς και οι φίλοι συνοδεύουν τους ταξιδιώτες όχι μόνο στην πόρτα του συρμού, αλλά σε πολύ σαγόνια του αυτοκινήτου, για να φωτίζεται ένα θαμπό κίτρινο κρεβάτια ματ, όπου θα περάσουν το προσεχές μέλλον.

Ακόμη και μετά τους αγωγούς, που ενισχύουν μόνο την κατάρα ή ευλογία για κάθε δεδομένη ταξίδι, να ζητήσει από πενθούντες να αφήσουν τα αυτοκίνητα, εξακολουθούν να παραμένουν με τους επιβάτες, με τη μορφή σπιτικό φαγητό: πατάτες με βραστά αυγά και κοτόπουλο, τακτοποιημένα τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο, λαχανικά και cookies. Οι τρίζει το τρένο και κινείται μακριά. Συνήθως σε αυτό το σημείο οι επιβάτες με κάποιο τρόπο να επικοινωνούν μεταξύ τους στοχαστικό ψίθυρο.

Ταξιδεύοντας ανατολικά της Ρωσίας, σε διάφορες ζώνες ώρας και χιλιάδες μίλια, θα παραμείνει περίπου στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος, και η βλάστηση έξω από το παράθυρο δεν είναι πολύ αλλάξει. Όλα τα στίγματα πράσινο - σημύδα, πεύκο και το έλατο αειθαλές. Μόνο το απαλό ρυθμό του τρένου ποικίλλει ομοιόμορφα κουνώντας τους επιβάτες τους, το σώμα και το μυαλό τους. Επίσης, υπάρχει κάποια σιωπηλή κώδικα δεοντολογίας για την πλατφόρμα.

Στην πλατφόρμα ενδιάμεσο σταθμό, είναι σημαντικό να βρείτε το σωστό ράφι του πιο πανταχού των γιαγιάδων, που αιωρείται πάνω από όλους τους ανθρώπους, και να πάρει μια θέση στην ουρά για φρέσκα προϊόντα: μούρα, γλυκά, παγωτά, κβας, μπύρα, τσιγάρα. Όλες οι γιαγιάδες που πωλούν τα ίδια προϊόντα, αλλά αυτή η συνήθεια στη συνείδηση ​​των ανθρώπων έχει παραμείνει από τα σοβιετική εποχή, όταν το μήκος της ουράς μίλησε για τον εαυτό της. Μερικές φορές για την πλατφόρμα μπορεί να ανταποκριθεί παράξενο, μουρμούρισε κάτι κάτω από τους πωλητές του πνοή ο οποίος απομακρύνεται γρήγορα από μια φρουρά, μερικές φορές - ντουλάπια με συρτάρια που αποθηκεύουν τα παράξενα πράγματα που ποτέ δεν θα αγοράσει ποτέ στη ζωή μου δεν είχα την ευκαιρία σε αυτό το σταθμό προς το παρόν.

Αλλά ως επί το πλείστον οι επιβάτες στέκονται ήσυχα δίπλα στο άλλο, αναπνέουν καθαρό αέρα και να τροφοδοτούν το σταθμό σκυλιά. Θα νωχελικά ρίχνονται λίγα λόγια για τίποτα με το σταθμό προσωπικό ή να κάνει ερωτήσεις σχετικά με αυτό και συνοδοιπόρους σας.

είναι δυνατόν να πάρει από τη Μόσχα μέχρι το Βλαδιβοστόκ στο αυτοκίνητο, αλλά η γραμμή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολύ άνετα, ειδικά στην Ανατολική Σιβηρία. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται για να κινηθεί στο ρυθμό του σύγχρονου κόσμου, επιλέγουν το αεροπλάνο. Ωστόσο, το τρένο εξακολουθεί να είναι το αγαπημένο μέσο μεταφοράς των Ρώσων, ένα είδος κλασικό τροχόσπιτο για τους Ρώσους νομάδες, ο τόπος εκπληρώσεως της τελετουργίες, πάντα αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη από φέρνοντας μαζί τους στο αυτοκίνητο τα σωστά πράγματα (παντόφλες, τσάι και σταυρόλεξο παζλ, βιβλία, και, φυσικά, γιλέκο) για να η εξάπλωση των λευκών ειδών στα ράφια των καταστημάτων, και προσπαθεί να πείσει τον αγωγό για να μοιραστούν τα γυαλιά.

Τα γυαλιά αναγνωρίζονται για όλες Ρώσους. Αποτελούνται από δύο μέρη: το γυάλινο ποτήρι και ένα περίπτερο σιδήρου, και πολλοί επιβάτες συχνά προσπαθούν να τους αφήσουμε ήσυχα ως αναμνηστικό. στιβαρή κατασκευή τους θυμίζει τα ίδια τα τρένα, είναι πολύ πρακτικό και Σοβιετικής Ένωσης και δαντέλα σε πλαστά σουβέρ υποδηλώνουν ιστορίες της αρχαίας λαογραφίας. Οι ρωσικοί σιδηρόδρομοι έχουν δημιουργηθεί για να πιει τσάι.

Θα παρατηρήσετε ότι ταξιδεύετε, επειδή οι επιβάτες αλλάζουν. Ethnic ρωσικά εναλλακτική Τάταροι, Καζάκοι, Μογγόλοι, Μπουργιάτες. Παππούδες και γιαγιάδες που ταξιδεύουν με τα εγγόνια τους. Οι άνθρωποι που διέρχεται από το αυτοκίνητο μπορεί να σταματήσει μια συνομιλία, ενώ παραμένει στο διάδρομο. Μερικές φορές, καλούνται να καθίσουν να πίνουν τσάι μαζί. Ταξίδια μοιραστούν τις ιστορίες τους, δημιουργούν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Οι άνθρωποι είναι ανοιχτά και κοινωνικός.

«Θέλετε να ξαπλώσετε;» - ρώτησα γείτονά μου, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα μου αρέσει να σηκωθούν και να της δώσει την ευκαιρία να απλώσει στο κάτω ράφι. «Εγώ ξαπλώνει ο ίδιος στη συνέχεια, σας ευχαριστώ!» - λέει, και συνεχίζει να διαβάσει ένα βιβλίο που ονομάζεται «Οι γάμοι Destroyer». Επέστρεψε από τη Μόσχα, όπου ορκίστηκε στο γιο του, ο οποίος υπηρετεί στις εσωτερικές δυνάμεις. Πορτογαλικά φίλος μου Guilherme της πολύ αστείο. «Πες Gleb, έτσι βρήκε μια Ρωσίδα, τότε sprechen sie Russki εντάξει!» - μου λέει. Στη συνέχεια Hleb μετατρέπεται σε ψωμί, και σύντομα γίνεται ένα μπαρ. «Μην ξεχάσετε να αφαιρέσετε τα noodles από τα αυτιά τους τη νύχτα!» - μου λέει πριν από την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας, παραδέχεται έτσι ότι λίγο Πλάκα μου. Οι άνθρωποι σπάνια ανταλλαγή των επαφών. χρόνος τρένο δεν είναι έτσι, όπως και σε άλλα μέρη. Αν έχει κολλήσει κάπου μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης. Έξω αναλαμπές της σημύδας και πεύκα. Μέσα μπορείτε να ταξιδέψετε. Ταξίδι μαλακώνει και κοινωνικοποιεί, σας φτύνει σε ένα προορισμό είναι ήδη προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι ζει μέσα στους ανθρώπους αυτούς. Θα σας κάνει να είναι λίγο πιο ανοιχτή και λίγο περισσότερο από ό, τι ρωσικά, αν είναι δυνατόν για έναν ξένο, και τα βιβλία χαρτόδετο ένα ζευγάρι από εσάς μετατρέπεται σε μια μοιρολατρική.

Για ρωσικό τρένο - αυτό είναι ένα δεύτερο σπίτι.