Κόκκινη λάσπη στον Ατλαντικό Ωκεανό

• Κόκκινο λάσπη στον Ατλαντικό Ωκεανό

5 Νοεμβρίου στο νότιο-ανατολικά της Βραζιλίας technogenic καταστροφή συνέβη, και ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης του φράγματος έκρηξη έξω από τη μεταλλουργική βιομηχανία αποβλήτων - τόνους παχύ, κόκκινο, τοξικά λάσπης που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του.

Και τώρα, το κόκκινο λύματα έφτασαν στον Ατλαντικό Ωκεανό, απειλώντας σπάνια άγρια ζώα ...

Θέση του φράγματος στη Βραζιλία, όπου τοξικές ακαθαρσίες ξέσπασε, 10 Νοεμβρίου 2015.

Ο οικισμός Bento-Rodriguez, που βρίσκεται μακριά από το φράγμα, έχουν σχεδόν θαμμένο κάτω από ένα στρώμα λάσπης. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

"The River" από τα σκουπίδια και σπασμένα δέντρα, στο "mainstream", όπου ήταν η κόκκινη λάσπη, Σάντα Κρουζ, 12 Νοεμβρίου 2015. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Προσπαθούν να χτίσουν τα εμπόδια για την προστασία του περιβάλλοντος από τα χημικά. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Red River Rio Doce, η Βραζιλία, 12 Νοεμβρίου 2015. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Οι τοπικές ψαράδες όλα άβολα. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters)

Η μοναχική πουλί. Ο Ατλαντικός Ωκεανός πλησιάζει περιβαλλοντική καταστροφή. Η τραγωδία που συνδέονται με την έκθεση στον ωκεανό των τοξικών αποβλήτων από τον ποταμό Rio Doce. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Η νεκρά ψάρια. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Είναι ένα πολύ. Στη συμβολή του ποταμού στον Ατλαντικό Ωκεανό. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

ταφής ψάρια. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Μόνο οι γύπες είναι στην ευχάριστη θέση να συμβεί. (Φωτογραφία icardo Moraes | Reuters):

Το πορτοκαλί κόκκινο ή αποβλήτων από ένα σπασμένο φράγμα περιλαμβάνουν υδράργυρο, αρσενικό, χρώμιο και μαγγάνιο. Η ακτή του Espirito Santo στις ακτές του Ατλαντικού και ένα μικρό σκάφος, 21 Νοεμβρίου 2015. (Φωτογραφία: Ricardo Moraes | Reuters):

ανθρωπογενών καταστροφών έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια του οικοσυστήματος του ποταμού ένας αριθμός ζωικών ειδών, μερικά από τα οποία είναι ενδημικά. Αποβλήτων μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένα επίπεδα οξυγόνου στο νερό και μειώνουν τη γονιμότητα των γεωργικών εκτάσεων. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Σύμφωνα με τους βιολόγους, το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί τώρα - είναι πρόωρη διαρροή αποβλήτων στον ωκεανό. Ρύπανσης στο οικοσύστημα του Ατλαντικού θα έχουν λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον από το ποτάμι. Ο ωκεανός είναι ισχυρό, θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση. (Φωτογραφία icardo Moraes | Reuters):

Ατλαντικό Ωκεανό, δηλητηριώδη λείο, αεροπλάνο και πλοίο, 23 Νοεμβρίου 2015. (Φωτογραφία: Ricardo Moraes | Reuters):

γλάρων. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Τα πουλιά αφήνουν το «καταραμένο» θέση. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Η περιοχή του ποταμού που ρέει στον ωκεανό, αποτελεί ενδιαίτημα για πολλά σπάνια είδη ζώων, όπως δερματοχελώνων, τα δελφίνια και οι φάλαινες. παραγωγή αποβλήτων μπορεί να διαταράξει την τροφική αλυσίδα στα νοτιοανατολικά της Βραζιλίας και το νότιο μισό του Ατλαντικού Ωκεανού για τουλάχιστον εκατό χρόνια. Τουλάχιστον, έτσι λένε κάποια βιολόγους.

Δερματοχελώνων βρίσκονται υπό την απειλή της επιβίωσης, αυτού του είδους των ευάλωτων. Και είναι οι μεγαλύτερες σύγχρονες χελώνες - η μεγαλύτερη μετρούμενη δείγμα ήταν ένα πλήρες μήκος του σώματος του 2,6 m, το μέγεθος των εμπρόσθιων πτερυγίων - 2,5 m και βάρος 916 kg.

Ωοτοκίας δερματοχελώνα, 4 χλμ από το στόμα του «δηλητήριο» του Ρίο Doce. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Οι περιβαλλοντολόγοι παρακολουθούν στενά τις χελώνες, επειδή γεννούν τα αυγά τους στις παραλίες κοντά στις εκβολές του «δηλητήριο» του ποταμού. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):

Δερματοχελώνα, γεννούν τα αυγά, κατευθύνεται προς τον ωκεανό, το οποίο είναι ήδη στην κόκκινη λάσπη. Δεν απέχει πολύ από αυτό το μέρος. (Φωτογραφία από τον Ricardo Moraes | Reuters):