7 Amazing θαύματα του Ηλιακού Συστήματος

Το πιο εκπληκτικό θαύμα του ηλιακού συστήματος - είναι, φυσικά, η Γη, ο πλανήτης που θα μπορούσε να υποστηρίξει ζωή. Αλλά εκτός από τη Γη στο σύστημά μας, υπάρχουν πολλά άλλα ασυνήθιστα αντικείμενα και φαινόμενα, τίποτα τέτοιο στον πλανήτη μας εκεί. Σας προτείνουμε να διαβάσετε για τα επτά θαύματα του ηλιακού συστήματος.

1. θερμοπίδακες Υγρά Εγκέλαδο

Το 2009, το «Cassini» διαστημικό σκάφος της NASA έκανε μια πτήση γύρω από τον Κρόνο. Κατά τη διάρκεια της πτήσης από ένα από τα εξωτερικά φεγγάρια του - Εγκέλαδος - η συσκευή ήταν σε θέση να πάρετε μια εικόνα της κάτι ασυνήθιστο. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία των πλανητικών δορυφόρου του ηλιακού συστήματος με τη γεωλογική έννοια είναι νεκρός - με άλλα λόγια, το εσωτερικό τους δεν συμβαίνουν κάθε διαδικασία. Όσον αφορά τον Εγκέλαδο, τότε η επιφάνειά του ήταν σε θέση να ανιχνεύσει γίγαντα ρωγμές, εκ των οποίων το ανοιχτό χώρο με ταχύτητα 2.250 χλμ/ώρα ξεσπάσει θερμοπίδακες νερού και πάγου με εκατό χιλιόμετρα ψηλά.

Εγκέλαδου

Το υγρό νερό ανεβαίνει στην επιφάνεια και σχεδόν αμέσως παγώνει για να σχηματίσει σωματίδια πάγο και χιόνι - ένα φαινόμενο ονομάζεται cryovolcanism. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το φαινόμενο αυτό συμβαίνει μόνο στο νότιο πόλο του φεγγαριού του Κρόνου, όπου υπάρχουν στενές ρωγμές στο φλοιό του πλανήτη, που είναι γνωστή ως «ρίγες τίγρη.» Αιτίες για το τι είναι τόσο διαφορετικό από τα άλλα φεγγάρια του Εγκέλαδου και ποιες διαδικασίες συμβαίνουν στο εσωτερικό του, είναι ακόμα άγνωστη. Ωστόσο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο Εγκέλαδος πρέπει να έχει δύο πηγές θερμότητας, προκαλώντας cryovolcanism.

Μία πηγή μπορεί να είναι ραδιενεργά στοιχεία φθοράς και θέρμανσης σελήνης υπεδάφους, βοηθώντας έτσι να κρατήσει το νερό σε υγρή κατάσταση. Η δεύτερη πηγή μπορεί να είναι η παλιρροϊκή θέρμανση: Εγκέλαδο γύρω από τον Κρόνο περιστρέφεται σε μια ελλειπτική τροχιά, έτσι ώστε να είναι πιο κοντά σε Κρόνου, έχει αφαιρεθεί από αυτό. Όταν ο δορυφόρος είναι κοντά στο Κρόνο, βαρυτική έλξη του πλανήτη είναι ισχυρότερη παλιρροιακή τέντωμα Etselada, η οποία οδηγεί σε ένα υλικό τριβής στο υπέδαφος αυτών και την απελευθέρωση της ενέργειας, και αυτό, με τη σειρά του, συμβάλλει στην τήξη του πάγου σε δορυφόρου και διατηρεί το νερό σε υγρή κατάσταση. Το πιο ενδιαφέρον πράγμα σε αυτό το θέμα είναι πόσο νερό περιέχεται κάτω από την επιφάνεια του Εγκέλαδου - μπορεί να υπάρχει ένα βαθύ ωκεανό. Ίσως ο ωκεανός δεν καταλαμβάνουν ολόκληρο το χώρο των εντέρων της σελήνης, μπορεί να είναι μόνο σε μέρη όπου οι θερμοπίδακες ξεσπάσει. Ένα υγρό ωκεανός σε επαρκή θερμοκρασία μπορεί κάλλιστα να είχε προέλθει ζωντανούς οργανισμούς.

2. Η lapetus τοίχωμα

Το τοίχωμα του Ιαπετού - ένα μοναδικό αντικείμενο, του αρέσει η οποία δεν είναι παρούσα στο ηλιακό σύστημα. Είναι μια οροσειρά με συνολικό μήκος των 1.300 χιλιομέτρων που περιβάλλει τον ισημερινό και Ιαπετού διαιρώντας το δορυφόρο σε δύο σχεδόν ίσα μέρη, καθιστώντας Ιαπετού μοιάζει ελαφρώς ένα καρύδι. Το ύψος της κορυφογραμμής απέχει 13χλμ, πλάτος - 20 km.

Japet

Φυσικά, οι λόγοι για την προέλευση της κορυφογραμμής γνωστή. Υπάρχουν πολλές υποθέσεις, ένας από αυτούς είναι ότι ο Ιαπετός ήταν πριν από τη λεγόμενη «διπλή φεγγάρι«- ο ίδιος ένας δορυφόρος του Κρόνου, Ιαπετού θα μπορούσε να έχει τη δική του δορυφόρου της, σε τροχιά γύρω από αυτό σε μια κυκλική τροχιά. Σταδιακά αυτή η διευκόλυνση έλκονται Ιαπετού υπό την επίδραση της βαρύτητας της, τότε οι δυνάμεις βαρύτητας ξέσκισε το αντικείμενο, μετατρέποντάς το σε ένα δακτύλιο, το οποίο στη συνέχεια πέσει πάνω στην επιφάνεια του Ιαπετού, σχηματίζοντας ένα οροσειρά.

Μια άλλη υπόθεση εξηγεί την εμφάνιση Τείχη τεκτονικές διεργασίες, που λαμβάνουν χώρα μία φορά το δορυφόρο. Για παράδειγμα, Ιαπετός αρχικά δεν έχουν σφαιρικό σχήμα, αλλά για κάποιο λόγο, η ταχύτητα περιστροφής της επιβραδύνθηκε, και ως εκ τούτου έγινε η περιοχή. Δορυφορικός μειώθηκε, και το υπόλοιπο υλικό έχει συσσωρευτεί στον ισημερινό, σχηματίζοντας βουνά.

Η τρίτη υπόθεση συνδέεται με το «διπρόσωπο» Ιαπετός. Το γεγονός ότι η επιφάνεια του Ιαπετού - είναι ετερογενής: οι εικόνες από το «Cassini», είναι σαφές ότι Ιαπετός σχεδόν κατά μήκος ενός μεσημβρινού «διάσπαση» σε δύο ίσα μέρη - το φως και το σκοτάδι. Τα όρια των περιοχών αυτών είναι πολύ απότομη, δεν κατάφερε να περάσει ομαλά το ένα στο άλλο. στο παρελθόν ίσως ο Ιαπετός ήταν παγωμένα δορυφόρων, το οποίο εξηγεί εν μέρει το φως του πλευρά και μια σκοτεινή πλευρά - μια σκοτεινή κοσμική καθίζηση σκόνης στις κορυφαίες ημισφαίριο του. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η εμφάνιση του τοίχου μπορεί να με κάποιο τρόπο συνδέεται με το μη-ομοιόμορφο χρώμα του Ιαπετού.

3. ηφαιστείων Io

Ο δορυφόρος Δία Ιώ - πιο γεωλογικά ενεργό αντικείμενο ηλιακό σύστημα: Ιώ στην επιφάνεια είναι πάνω από 400 ενεργά ηφαίστεια, συνεχώς spewing από το εσωτερικό των ροών σελήνης λάβας. Σε ορισμένες περιπτώσεις ejaculated βρύσες πυρακτώσεως του θείου και διοξειδίου του θείου ανυψώνεται σε ένα ύψος των 500 km από το σημείο απελευθέρωσης, και οι ροές λάβας στην επιφάνεια Ιώ φθάσει 500 χιλιόμετρα σε μήκος.

Ιώ

Λόγω των συνεχών εκρήξεων, Ιώ είναι πολύ όμορφο - επιφάνειά του είναι βαμμένο σε διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου, λευκό, κόκκινο, μαύρο και πράσινο. Επιπλέον, το μάγμα μπορεί να διαφύγει από το εσωτερικό όχι μόνο από ηφαίστεια, αλλά απλώς να ρέει από πολλές ρωγμές στο φλοιό του φεγγαριού.

Πιθανώς, αυτή η ηφαιστειακή δραστηριότητα οφείλεται στην περιοδική θέρμανση των Ιώ εντέρων που σχετίζονται με την έκθεση στις βαρυτικές δυνάμεις του Δία και δύο άλλους μεγάλους δορυφόρους του γίγαντα πλανητών - Europa και τον Γανυμήδη, καθώς και το γεγονός ότι κάτω από την επιφάνεια του μάγματος των ωκεανών Ιώ είναι ένας γίγαντας μερικές δεκάδες χιλιόμετρα βάθος.

4. Οι δακτύλιοι του Κρόνου

Οι δακτύλιοι, που ονομάζεται κατ 'αλφαβητική σειρά (Α έως Ε), - ένα από τα πιο όμορφα φαινόμενα στο ηλιακό σύστημα. Probe «Cassini» κατά τη διάρκεια της έρευνας αποστολή του ήταν σε θέση να κάνει το σουτ από κοντά του τα δαχτυλίδια του Κρόνου, το οποίο βοήθησε να μάθω τι αποτελείται από δαχτυλίδια και τι είναι μέσα τους. Πιστεύεται ότι εκτός από τις επτά μεγάλες, ξεχωριστές δαχτυλίδια, υπάρχουν χιλιάδες μικρότερα δαχτυλίδια που αποτελούνται από πάγο και σκόνη, το νερό στο οποίο περίπου 26 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από ό, τι στη Γη.

Κρόνου

Οι ερευνητές εξακολουθούν να μην γνωρίζουν πώς σχηματίστηκαν τα δαχτυλίδια του Κρόνου. Ίσως να είναι κατασκευασμένα από ένα υλικό που κάποτε δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί στο φεγγάρι, λόγω της επίδρασης της βαρύτητας τομείς του γίγαντα πλανήτη. Ή, ίσως, το δαχτυλίδι που χρησιμοποιείται για να είναι το φεγγάρι, πολύ κοντά στον Κρόνο και αποσυντίθενται εξαιτίας της παλιρροϊκής βαρυτικές δυνάμεις των πλανητών. Υπάρχει ακόμη και μια θεωρία ότι οι δακτύλιοι - είναι τα απομεινάρια των κομητών, podletevshey στον Κρόνο πολύ κοντά και να σπάσει την επίδραση της βαρύτητας. Επιπλέον, οι εικόνες που λαμβάνονται, «Cassini» κατά το έτος 2009, έδειξε ότι οι δακτύλιοι είχαν προηγουμένως θεωρούνταν σκληρή και επίπεδη, περιέχουν τα «κορυφογραμμές» σε ύψος από δύο μέτρα έως πέντε χιλιομέτρων. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτές οι παρατυπίες που έχουν προκύψει λόγω του γεγονότος ότι το δικαίωμα μέσα από τα δαχτυλίδια γύρω από τον Κρόνο περιστρέφεται πάνω από 62 μικρά φεγγάρια που στην πραγματικότητα κινείται μέσω των δακτυλίων, δημιουργούν μετατόπιση των σωματιδίων, όπως τα φεγγάρια τροχιά δεν είναι αρκετά ταιριάζουν με την τροχιά των ίδιων των δακτυλίων. Στον δακτύλιο Α, π.χ., η πλέον απομακρυσμένη από Κρόνου φεγγάρι Daphnis προκάλεσε την εμφάνιση του κατακόρυφου κορυφής του οποίου το ύψος είναι μεγαλύτερο από τεσσάρων χιλιομέτρων.

5. Μεγάλη κόκκινη κηλίδα στον Δία

Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα στο Δία - μια τεράστια καταιγίδα μαίνεται στο γιγαντιαίο πλανήτη. Αυτή η καταιγίδα σε μέγεθος τρεις φορές μεγαλύτερο από τη Γη. Αιτίες, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς - το σημείο ήταν πάντα εκεί, από την αρχή των παρατηρήσεων του πλανήτη. αστρονόμοι που παρατηρήθηκε περισσότερο στο δεύτερο μισό του XVII-ου αιώνα, αλλά ίσως προέρχεται από πολύ νωρίτερα.

Jupiter

Αρχαία τυφώνα αιώνα ήδη μαίνεται στον Δία με ρυθμό ιλιγγιώδη - ένα τεράστιο κρατήρα αυξάνεται σχεδόν οκτώ χιλιόμετρα πάνω από νεφοκάλυψη του πλανήτη. ταχύτητα του ανέμου σε μια μεγάλη κόκκινη κηλίδα είναι 640 km / h. Οι περισσότερες τροπικές καταιγίδες στο νότιο ημισφαίριο της Γης με περιστροφή δεξιόστροφα μετά την περιστροφή του πλανήτη, ο Δίας είναι η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα, βρίσκεται επίσης στο νότιο ημισφαίριο, στρέφεται αριστερόστροφα λόγω της υψηλής πίεσης.

Πρόσφατα τηλεσκόπιο «Χαμπλ» φωτογράφησε στον Δία τρεις μικρότερες καταιγίδες - οι επιστήμονες αποκαλούν λευκές κηλίδες που οφείλονται στο χρώμα τους. Κατά τη διάρκεια των τριών ετών σημεία παρατήρησης συγχωνεύονται για να σχηματίσουν ένα τυφώνα το μέγεθος της Γης. Στη συνέχεια, περίπου μία εβδομάδα καταιγίδα ξαφνικά άλλαξε χρώμα - από λευκό έγινε έντονο κόκκινο, τα λεγόμενα Little Red Spot. Τα αίτια του φαινομένου είναι ακόμα ένα μυστήριο, αλλά ίσως, η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα εμφανίστηκε πριν από αιώνες με παρόμοιο τρόπο. Οι αστρονόμοι δείχνουν ότι πριν από αυτό, επίσης, ήταν λευκό, αλλά με αύξηση της έναρξης της ταχύτητας του ανέμου «πιπίλισμα» σωματίδια της ύλης από την επιφάνεια του πλανήτη και να ρίξει τους στην ατμόσφαιρα του Δία. Μία από τις ενώσεις σε κόκκινες κηλίδες μπορεί να είναι είδη θείου. Το κόκκινο χρώμα μπορεί επίσης να εξηγηθεί από την παρουσία των ουσιών που έρχονται σε αντίδραση με το φως του ήλιου και τυφώνες προσδίδουν ένα χρώμα.

Κατά την τελευταία δεκαετία, με τη Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα έχει γίνει κάποιες αλλαγές: Είναι γρήγορα συρρικνώνεται και γίνεται πιο στρογγυλεμένο, οπότε ίσως κάποια μέρα θα εξαφανιστεί εντελώς.

Η ζώνη αστεροειδών 6.

Σε εμφανίζεται η ζώνη των αστεροειδών σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό. Ίσως, τα θραύσματα αριστερά μετά το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος. Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι ερευνητές έχουν σκεφτεί ότι η ζώνη των αστεροειδών στη θέση του πριν αυτή θα μπορούσε να είναι ένας πλανήτης, κάτω από την επίδραση ορισμένων διαδικασιών έχει πάψει να υφίσταται, και η ζώνη - το μόνο που είχε απομείνει από αυτό. Τώρα οι επιστήμονες συνειδητοποιούν ότι ο πλανήτης δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί εκεί - λόγω της βαρυτικής έλξης του Δία και των άλλων πλανητών στο θέμα δεν ήταν σε θέση να έρθει στον πλανήτη.

Το μήκος της ζώνης των αστεροειδών - Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα, η διάμετρος του μερικές από τις πέτρες - όχι περισσότερο από μερικά μέτρα, ενώ άλλες μεγάλες πόλεις. Σε αυτή τη ζώνη υπάρχουν πιθανώς εκατομμύρια των αντικειμένων, όμως, αν ήταν δυνατόν για να τα συνδυάσετε σε ένα, θα ήταν μικρότερο από το φεγγάρι μας.

Κατά ειρωνικό τρόπο, αν το διαστημικό σκάφος πετάξει ποτέ με την ζώνη των αστεροειδών, οι αστροναύτες δεν βλέπω τους φέρουν σε ένα μανιώδη πέτρες ρυθμό και απομακρυσμένα σημεία του φωτός, καθώς η μέση απόσταση μεταξύ των περισσότερων από τους αστεροειδείς στη ζώνη είναι πολύ μεγαλύτερο από το πραγματικό τους μέγεθος. Η μέση απόσταση μεταξύ δύο αντικειμένων μπορεί να υπερβαίνει το ένα και μισό εκατομμύριο χιλιόμετρα.

Ceres

Σχεδόν όλοι οι αστεροειδείς έχουν ακανόνιστο σχήμα, αλλά ανάμεσά τους υπάρχουν σχεδόν ολοστρόγγυλο μπάλα - Δήμητρα, ο μεγαλύτερος αστεροειδής στο ηλιακό σύστημα με διάμετρο 950 χιλιομέτρων. βάρος Ceres είναι σχεδόν το ένα τέταρτο της συνολικής μάζας όλων των αστεροειδών στη ζώνη. Λόγω του σφαιρικού σχήματος της Ceres παρατίθεται ως νάνος πλανήτης, η οποία περιλαμβάνει επίσης, για παράδειγμα, Πλούτωνα. Αστεροειδείς αποτελούν εν δυνάμει απειλή για τη ζωή στον πλανήτη μας: αν ένας από αυτούς ποτέ να πέσει πίσω στη Γη, θα προκαλέσει την καταστροφή μεγάλης κλίμακας, αλλά μόνο στην περίπτωση που ένας αστεροειδής θα είναι αρκετά μεγάλη.

14 Απρίλη του 2010, το έτος της Midwest των Ηνωμένων Πολιτειών σάρωσε τα φλεγόμενα αστεροειδής 90 εκατοστά σε διάμετρο. Ευτυχώς, το αντικείμενο χωρίζεται σε μικροσκοπικά κομμάτια πριν συνετρίβη στη Γη. Αλλά στο παρελθόν λόγω αστεροειδής επιπτώσεις στη Γη υπάρχει ένα τεράστιο κρατήρα, ο οποίος μπορεί ακόμα να δει στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, τον Καναδά. Πιστεύεται επίσης ότι ήταν λόγω της πτώσης ενός αστεροειδούς σκότωσε τους δεινόσαυρους - εάν το αντικείμενο 10 χλμ σε διάμετρο έπεσαν στον πλανήτη μας στο χώρο της σύγχρονης Μεξικού.

7. Vulcan της Olympus στον Αρη

Το πλάτος της βάσης του Ολύμπου - 540 χιλιόμετρα, έτσι ώστε ακόμη και αν το εντυπωσιακό ύψος - 20 χιλιόμετρα - πλαγιές του είναι πολύ κλίση. Όλυμπος βρίσκεται στην Tharsis - περιοχή του Άρη, όπου υπάρχουν και άλλα μεγάλα ηφαίστεια. Αν ανεβείτε στην κορυφή του Ολύμπου, μπορείτε να είστε στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Άρη.

Άρης

Όλυμπος προέκυψε σταδιακά δισεκατομμύρια χρόνια πριν - μια έκρηξη έφερε το άλλο, και όλο και περισσότερο λάβας πάγωσε το ένα πάνω στο άλλο. Η Olympus έχει γίνει το μεγαλύτερο της κάθε βουνό στον κόσμο για διάφορους λόγους: λόγω της ισχυρής ηφαιστειακή δραστηριότητα και το γεγονός ότι η δύναμη της βαρύτητας στον Άρη είναι πολύ ασθενέστερη από εκείνη του πλανήτη μας, έτσι, μεγαλώνει, το βουνό δεν είναι «εγκαταστάθηκαν» κάτω από το βάρος της. Επιπλέον, στον Άρη, σε αντίθεση με τη Γη, δεν τεκτονικών πλακών: ένα καυτό κρατήρα, από το οποίο ξέσπασε λάβα, όλο αυτό το διάστημα που διαμένουν σε ένα μέρος, το οποίο επέτρεψε το υλικό να συσσωρεύονται.

Πιστεύεται ότι τώρα στον Άρη, χωρίς γεωλογική δραστηριότητα, αλλά πρόσφατα έχουν ληφθεί λεπτομερείς εικόνες από τις ροές λάβας του Κόκκινου Πλανήτη. Κάποια ρεύματα πάνω από 115-year-εκατομμυρίων ετών, αλλά και άλλοι - μόνο δύο εκατομμύρια χρόνια, η οποία μπορεί να ονομαστεί τις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με τη γεωλογική χρονική κλίμακα, και αυτό δείχνει ότι κάποια ηφαιστειακή δραστηριότητα στον Άρη είναι ακόμα εκεί μέχρι σήμερα. Και στις πλαγιές του Ολύμπου στις ροές λάβας είναι πολύ λίγοι κρατήρες - αυτό σημαίνει ότι ρέει μέχρι 20 εκατομμύρια χρόνια.