Βερολίνο μέσα μαζικής μεταφοράς

Κύριος, έπεσα ερωτευμένος με το Βερολίνο! Γνωριμία με την πρωτεύουσα της Γερμανίας ήταν άμεση και κάπως αναγκαστική - Ήρθα μόνος, έχω δει κανέναν και το μόνο που ήξερα - το όνομα και τη διεύθυνση του ξενοδοχείου. Το σύνθημα - δεν ταξί. Με τη γερμανική γλώσσα στην ατυχία πλήρη μου, δεν υπάρχει μετρητά, και στα χέρια των βαλίτσες.

λεωφορείο Βερολίνο

Πρώτη επαφή με το σύστημα πληροφοριών πραγματοποιήθηκε στο αεροδρόμιο. Κατ 'αρχάς, έχω καιρό μελετήσει το χάρτη της πόλης με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και έψαξε για το δικαίωμα που διασχίζουν το δρόμο, και στη συνέχεια να επιλέξει την καλύτερη εναλλακτική κίνηση - το λεωφορείο 109. Τυχερός διαδρομή περνάει κοντά στο ξενοδοχείο μου. Πριν φύγετε από το τερματικό κρέμεται εδώ είναι ο πίνακας, ο οποίος αναφέρεται σε κάποια στάση και πόσο καιρό να ανεβάσει λεωφορεία. Είχα έξι λεπτά για να αγοράσουν ένα εισιτήριο.

Πήγα προς την κατεύθυνση της επιθυμητής στάση και είδε τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων. Εξαιρετική. Έχω επιλέξει την αγγλική γλώσσα και να μελετήσει τις προτεινόμενες λύσεις. Σύντομη κίνησης - μέχρι 6 στάσεις στο λεωφορείο ή έως 3 μετρό (1, 4 ευρώ) και μια κοινή μονάδα σε μία κατεύθυνση για δύο ώρες σε οποιαδήποτε μορφή μεταφοράς (2, 4 Ευρώ). Υπάρχει μια ποικιλία των ταξιδιών, αλλά δεν είχα διαβάσει γι 'αυτούς και επέλεξε τη δεύτερη λύση.

Έκπληξη! Το μηχάνημα δεν δέχεται sberbankovskuyu μου κάρτας πληρωμής. Ορκίζεται στα γερμανικά. Shayse, λέω, και να πάει πίσω στο τερματικό σε αναζήτηση των ΑΤΜ. Ενώ ήμουν γυρίσματα τα χρήματα, το λεωφορείο μου έφυγε. Έπρεπε να περιμένουμε άλλα 11 λεπτά.

Κατά την είσοδο στο λεωφορείο, είπα στα αγγλικά με τον οδηγό, θα φτάσει στην επιθυμητή μου στάση. Ο οδηγός κούνησε το κεφάλι. Έσερα τις τσάντες, γρονθοκόπησε εισιτήριο και άρχισε να ακολουθούν τις στάσεις.

Ο δρόμος από τον τερματικό σταθμό προς το ξενοδοχείο πήρε 17 λεπτά αναμονή για το λεωφορείο 15 λεπτά και 7 λεπτά με τα πόδια. Μαγικό!

Για όλη την ώρα δεν είδα τα κυκλοφοριακή συμφόρηση στην πόλη. Ως εκ τούτου, τα λεωφορεία κίνηση ήταν αρκετά βολικό, άνετο και σχετικά γρήγορα. Αν και δεν έχω δει μια φορά ως ο οδηγός ενός διώροφα υπάκουα πήγα πίσω από τον ποδηλάτη και δεν τον πιέζετε.

Berlin τραμ

Οι γραμμές του τραμ σώζεται μόνο σε ένα τμήμα του Βερολίνου, η οποία στο παρελθόν ήταν η πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, που είναι το Ανατολικό Βερολίνο. Στα μέσα του εικοστού αιώνα, οι ευρωπαϊκές χώρες είναι ενεργά να απαλλαγούμε από το τραμ από το «ξεπερασμένο μέσο μεταφοράς» και το Δυτικό Βερολίνο δεν ήταν μια εξαίρεση.

Ποιος περπατά στους δρόμους του Βερολίνου είναι τριών ειδών Τραμ: Tatra KT4D και δύο σύγχρονες GT6N χαμηλού δαπέδου και Bombardier Flexity Βερολίνου.

Τα πρώτα τραμ εμφανίστηκε στο Βερολίνο το 1865. Μέχρι σήμερα, η πόλη έχει 22 διαδρομές συνολικού μήκους 192 χιλιομέτρων. Τσεχία αυτοκινήτων Tatra KT4D (φωτογραφία) άρχισε να λειτουργεί ακόμα και στο Ανατολικό Βερολίνο το 1976 και τρέχει στους δρόμους αυτή την ημέρα.

μηχανές αντίθεση με τα λεωφορεία, όπου ένα εισιτήριο μπορεί να αγοραστεί μόνο από τον οδηγό, το τραμ καμπίνα αυτόματης πώλησης εισιτηρίων. Είναι βλασφημία βολικό. Επίσης, τα εισιτήρια μπορούν να αγοραστούν από τα μηχανήματα αυτόματης πώλησης σε στάσεις λεωφορείων. Ο κανόνας αυτός ισχύει για κάθε μορφή δημόσιας μεταφοράς στο Βερολίνο.

Τα τραμ είναι στενό και μακρύ. Σε σύγκριση με το τραμ Μόσχα - Βερολίνο πηγαίνει εντελώς αθόρυβη.

Όταν έμαθα ότι με ένα πέρασμα στην έκθεση, που μπορούν να κάνουν δωρεάν χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς, πέρασα ώρες ιππασία γύρω από την πόλη, αντικαθιστώντας ένα μέσο μεταφοράς στο άλλο.

Είναι γενικά ένα τραγούδι - πόσο πιο βολικό για να μπείτε / βγείτε από το τραμ! Ο αυλός δεν είναι μεγαλύτερη από ό, τι στο μετρό της Μόσχας!

Berlin υπόγειες

Υπόγεια μετρό ονομάζεται U-Bahn και είναι, μαζί με το Βερολίνο S-Bahn S-Bahn βάση τα μέσα μαζικής μεταφοράς της πρωτεύουσας. Βερολίνο Μετρό - μια από τις παλαιότερες στον κόσμο και το παλαιότερο στη Γερμανία. Σε αυτό το σημείο του δικτύου του μετρό του Βερολίνου 173 περιλαμβάνει σταθμούς μήκους 10 και 151 γραμμές, 7 χλμ. Περίπου το 80% των τραγουδιών είναι υπόγεια.

Δεν μπορούσα να καταλάβω αμέσως τι δεν μου αρέσει το τοπικό μετρό. Όπως όλα τα γερμανικά άνετα και καθαρά, αλλά κάτι δεν πάει καλά. Τότε συνειδητοποίησα - το ύψος της οροφής. Σε όλους τους σταθμούς, όπου έμεινα, το ύψος της οροφής σε υπόγειες διαβάσεις μας. Μετά μετρό μας είναι πολύ ασυνήθιστο. Υπάρχει ένα αίσθημα σφιξίματος. Επιστροφή στο Βερολίνο μετρό είναι πολύ θερμότερος από ό, τι έξω.

Χωρίς προβλήματα πλοήγησης, στα περισσότερα πρατήρια είναι εξοπλισμένα με ηλεκτρονική οθόνη που δείχνει το χρόνο αναμονής μέχρι την επόμενη τρένο και την κατεύθυνση του ταξιδιού. Ακόμη και στα τουρνικέ του μετρό και δεν γιαγιάδες έχουν κυλιόμενες σκάλες, αλλά υπάρχει μια λάρνακα!

Στο αυτοκίνητο που εμφανίζεται στην οθόνη το όνομα του επόμενου σταθμού, το οποίο αναπαράγεται φωνητικό μήνυμα. Πριν κλείσετε την πόρτα ακούγεται περιλαμβάνονται ένα ιδιαίτερο τόνο και κόκκινα φώτα πάνω από την πόρτα.

Μετρό Οδήγηση επικολληθεί στο ταβάνι! Αυτό είναι πιο βολικό από τη Μόσχα διαφανή επιλογή μας για την εφαρμογή στο παράθυρο. Η μεγαλύτερη γραμμή είναι U7, το μήκος του είναι 32 χιλιόμετρα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πλήρως υπόγεια γραμμή στη Γερμανία.

Σε ώρες αιχμής τα τρένα τρέξει διαστήματα τριών ή τεσσάρων λεπτών μεταξύ πτήσεων, άλλες φορές κάθε 5 ή 10 λεπτά. Από γραμμή το βράδυ (για όλα τα δρομολόγια εκτός από το U4) το βράδυ της Παρασκευής μέχρι το Σάββατο έχουν εισαχθεί από το 2003 και από το Σάββατο έως την Κυριακή σε διαστήματα 15 λεπτών με τα πόδια. Στις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας στις γραμμές του μετρό τρέχει το βράδυ τα λεωφορεία κάθε 15 λεπτά.

Μία τυπική σταθμός: επιβάτες, όνομα υποκατάστημα (U2), η κατεύθυνση της κίνησης (μέχρι το σταθμό Pankow), το όνομα του σταθμού (Bismarckstrasse), μια έξοδο δείκτης με ονόματα οδών και η μετάβαση στο υποκατάστημα U7.

Οι περισσότερες από τις υπόγειες στοές του Βερολίνου - ρηχά. Σε γενικές γραμμές, είναι βολικό - για το κάτω φωτογραφία δείχνει την πλατφόρμα του σταθμού, δηλαδή, το βάθος είναι συγκρίσιμη με κοινή υπόγεια διάβαση. Στα αριστερά της φωτογραφίας μικρό κτίριο - ένα ανελκυστήρα. Θα δοκιμαστεί περισσότερο από μία φορά - λειτουργεί σωστά. Παρά την ρηχή, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί σταθμοί χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια, αλλά Allied βομβαρδισμοί ζημιές ή καταστράφηκαν ένα τεράστιο τμήμα του μετρό.

Στην αρχή της κατασκευής του τείχους του Βερολίνου, Αύγουστος 13, 1961 δύο γραμμές του Βερολίνου υπόγειου έκλεισαν. Επτά σταθμοί έκλεισαν στη γραμμή U6 και οκτώ σταθμούς στη γραμμή U8 οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές οι γραμμές προήλθε από το δυτικό τομέα στη Δύση μέσα από την ανατολική πλευρά. Αποφασίστηκε να μην σπάσουν τη γραμμή της δυτικής μετρό και μόλις κλείσει το σταθμό, που βρίσκεται στον ανατολικό τομέα. Η μόνη εξαίρεση είναι ο σταθμός «Friedrichstrasse», η οποία διοργανώθηκε από τη ΔΕΗ.

Εδώ γράφει blogger Ilya Varlamov: «Σε ορισμένους σταθμούς, η πρώτη γραμμή στις ημέρες των τοίχων ήταν αγορών (ψύλλων και των τροφίμων). Τα βαγόνια άνοιξαν «μπουτίκ». Φανταστείτε το δαχτυλίδι της Μόσχας για τα οποία δεν υπάρχουν τρένα, αυτοκίνητα και επισκέπτες από την Κεντρική Ασία για την πώληση αποξηραμένα βερίκοκα και τα αποξηραμένα βερίκοκα. Apokaliptichnenko; Στο Βερολίνο, διήρκεσε σχεδόν 28 χρόνια. "

Στους σταθμούς και στις σήραγγες του μετρό του Βερολίνου διαθέσιμη κινητών επικοινωνιών πρότυπο GSM, οι υποδομές του εμφανίστηκε το 1995 και έγινε ένα από τα πρώτα συστήματα για χρήση κινητών στο μετρό.

Βαγόνια σειρά C2 και C4 φέρονται από τη σοβιετική ζώνη κατοχής του Βερολίνου, εργάστηκε για Arbat-Pokrovskaya γραμμή του μετρό της Μόσχας

Στο Βερολίνο βαγόνια μετρό χρησιμοποιεί δύο τύπους - uzkoprofilnye σε γραμμές U1, U2, U3, U4 και ευρεία προφίλ (σε γραμμές U5, U6, U7, U8, U9). Και οι δύο τύποι των βαγονιών, ένα πρότυπο εύρος 1435 mm, αλλά διαφέρουν σε μέγεθος. Και οι δύο τύποι βαγονιών χρησιμοποιώντας ένα συνεχές ρεύμα τάσης 750 βολτ.

Στις περισσότερες από τις μεγάλες σταθμούς ανταλλαγής, καταστήματα, τράπεζες και καταστήματα fast food.

γραμμή του μετρό του εδάφους είναι πολύ συμπαγής. Περπατούν κατά μήκος των μεγάλων αξόνων ή, όπως στη φωτογραφία, κατά μήκος του καναλιού.

Ο σταθμός χτίστηκε πάνω από το νερό, αλλά ακόμη και εδώ υπάρχει ένα ασανσέρ και κυλιόμενες σκάλες για τους ηλικιωμένους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Berlin S-Bahn S-Bahn

Αυτά τα τρένα της προσβασιμότητας και των υποδομών του είναι πιο παρόμοιο με το τοπικό υπόγειο από το ρωσικό τρένο μας. Οι περισσότεροι από τους σταθμούς - γης με πλατφόρμα νησιού και καταφύγιο από τη βροχή. Όλοι οι σταθμοί έχουν μια συνοδός περίπτερο, ο οποίος στη διάρκεια της ημέρας ανακοινώνει δρομολόγια και την αναχώρηση του τρένου.

Υπάρχουν σταθμοί που βρίσκονται ακριβώς πάνω από τους κεντρικούς δρόμους και να ταιριάζει αρμονικά στο αστικό τοπίο. Το μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου του S-Bahn - 331 χιλιομέτρων, είναι 165 σταθμούς.

Σε όλους τους σταθμούς έχουν το τρένο χρονοδιάγραμμα, εισιτήριο μηχανήματα αυτόματης πώλησης, γροθιές, χάρτης της πόλης ή της περιοχής, γραμμές κύκλωμα του S- και U-Bahn.

S-Bahn τρένα ευρύτερο και μεγαλύτερο από U-Bahn. Δίπλα στην καμπίνα του οδηγού υπάρχει μια περιοχή για ποδήλατα. Αν τρένα λειτουργούν κανονικά, ο τόπος στερείται τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των ποδηλατών (πλευρά καθίσματα αναδιπλωμένα). αριθμός των ατόμων που επιθυμούν να οδηγούν ένα ποδήλατο στο τρένο απότομα το βροχερό καιρό. Και αν εκείνη τη φορά που φορτώνεται η κίνηση, είναι καλύτερα να μην πάει με το ποδήλατο μέσα στο πλήθος - Ευρωπαϊκό ανοχής δίνει γρήγορα το δρόμο τους αγκώνες και λακτίσματα.

Η μέση απόσταση μεταξύ των σταθμών και την μέση ταχύτητα του τρένου είναι υψηλότερη από ό, τι στο υπόγειο. το εύρος της κίνησης, την ευκολία χρήσης και υποδομών είναι συγκρίσιμο με το μετρό, έτσι ώστε το U-Bahn και S-Bahn είναι καλύτερο να θεωρείται ως ένα κοινό δίκτυο των σιδηροδρομικών μεταφορών στο Βερολίνο.

Το δίκτυο των περιφερειακών τρένων που εξυπηρετούν μικρές και μεσαίες αποστάσεις

Λίγα λόγια για την μετακινούμενος τρένα RE (RegionalExpress). Αυτό το είδος της μεταφοράς είναι πολύ παρόμοια με τη συνήθη τρένο μας. Μέρος των σταθμών που βρίσκονται στην πόλη, μερικά από αυτά σε συνδυασμό με τους σταθμούς S-Bahn και να έχουν μια μετάβαση στο μετρό.

Μια τέτοια τρένα σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Η ταχύτητα είναι πολύ υψηλότερο, σταματώντας συχνά.

Στο δεύτερο όροφο του επιβάτη είναι συνήθως μεγαλύτερη από την πρώτη.

Υπάρχει ακόμη και μια καρέκλα για παιδιά, τόσο χαριτωμένο! Στο αριστερό στο πλαίσιο - ένα δοχείο.

Σιδηροδρομικά εισιτήρια μπορούν να αγοραστούν στο σταθμό ή από τον αγωγό. Το ταξίδι 30 λεπτών με τα πόδια Podberline μου κόστισε 4 ευρώ.

με ποδήλατο

Αφήστε το ποδήλατο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δημόσια αστική συγκοινωνία (κατά πάσα πιθανότητα), αλλά γράψω γι 'αυτό ένα must! Νωρίς το πρωί οδήγησα το τραμ και μας πέντε στάσεις ιππασίας ποδηλάτη. Δεν την πορεία ποδήλατο, αλλά ακριβώς στις γραμμές του τραμ. Πήγε έτσι σταματάει 5-6, αλλά στη συνέχεια δεν μπόρεσε να αντισταθεί, και ξεπέρασε το τραμ ...

Στο Βερολίνο, όχι μόνο για να πάρει τις εικόνες του δρόμου, έτσι ώστε η βολή δεν χτύπησε ένα ενιαίο ποδήλατο.

Δεν έχω πάει σε Άμστερνταμ, το Βερολίνο veloinfrastruktura εκ τούτου, φαίνεται ιδανικό.

Τυπικό Βερολίνο πρωί. Crossroads. Ο αριθμός των ποδηλατών όσο και των πεζών. Οι αυτοκινητιστές διαμαρτύρονται για τα δίκυκλα αδελφούς τους μικρότερους ότι αυτοί συχνά δεν ακολουθούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Έτσι είναι.

Ποδήλατα παντού. Αν η Μόσχα είναι υπέργηρος Gazelle με μια πινακίδα έξι μέτρων στο Βερολίνο είναι ένα διαφημιστικό ποδήλατο.

Αν στα δικαστήρια της Μόσχας, μπορείτε να βρεθείτε σε ένα εγκαταλελειμμένο clunker, αλλά στους δρόμους του Βερολίνου μπορεί να βρεθεί εγκαταλελειμμένα ποδήλατα.

Ένας μεγάλος αριθμός των ανθρώπων που έρχονται στο πλησιέστερο διαιτησίας S-Bahn ή U-Bahn, που αφήνουν τα ποδήλατά τους στο πάρκινγκ και μεταμοσχεύονται στο τρένο.

​​Πιστεύω ότι η Μόσχα θα είναι ποτέ όπως καλά!

Για να μετακινηθείτε γύρω από την πόλη με το ποδήλατο είναι όσο πιο άνετη οποιαδήποτε άλλη μορφή μεταφοράς.

Είμαι, επίσης, όλα τα βιώσει από πρώτο χέρι με τη λήψη ένα ποδήλατο (24 ευρώ για δύο ημέρες).

Συμπέρασμα:

Το σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς στο Βερολίνο -, ενώ το καλύτερο από όλα αυτά που έχω γνωρίσει. Ένα εκτεταμένο δίκτυο των γραμμών λεωφορείων και τρένων εξυπηρετεί περίπου τέσσερα εκατομμύρια επιβάτες, και διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή της πόλης. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το μισό του Βερολίνου από τις οικογένειες δεν διαθέτουν αυτοκίνητο, και με κάποιο τρόπο δεν είναι στον ατμό.