Τι είναι αυτό;

Τι είναι αυτό: να είναι ένας νάνος, πάγωμα στα βουνά, για να πάρει «Όσκαρ», χτυπήθηκε από κεραυνό επιβιώσει, να πληρούν μια πολική αρκούδα, να αλλάξει το πάτωμα και τα πόδια στο φεγγάρι.

Προσοχή!

Το περιεχόμενο αυτού του υλικού που προορίζεται μόνο για ενήλικες (18 ετών και άνω).

Τι είναι αυτό: να περπατήσει στο φεγγάρι

Buzz Aldrin, 73 ετών, ο αστροναύτης

Σεληνιακό «έδαφος» μπορεί να συγκριθεί με το λεπτώς διαμερισμένο τάλκη. Το κορυφαίο στρώμα είναι πολύ χαλαρό σκόνη. Σε βάθος ενάμισι εκατοστόμετρα της σκόνης είναι πολύ αυστηρότεροι - σαν να καταλήφθηκε από τσιμέντο. Στην πραγματικότητα, το σωματίδιο δεν ραμμένες - απλά, σε αντίθεση με τη Γη, μεταξύ των μορίων της σκόνης υπάρχουν μόρια του αέρα.

Όταν βάζετε τα πόδια σας πάνω στη σκόνη, το σόλες αποτύπωμα γυρίζει απόλυτα σαφής και δεν μουτζούρες. Λαμβάνοντας ένα βήμα, vzmetal μπροστά από τη σκόνη, και έριξε ένα μικρό ημικύκλιο. Πολύ παράξενο θέαμα - στο χώμα της γης, ώστε η ίδια δεν το κάνει. Η φεγγαρόσκονη καθόλου για τίποτα δεν είναι όπως: το κενό πέφτει σε πλήρη συγχρονισμό, δημιουργώντας τη σωστή ημικύκλιο.

Εγώ, όπως μπορώ, προσπαθώ να εκφράσουν τις εντυπώσεις τους με λόγια, αλλά τα αλιεύματα είναι ότι το φεγγάρι είναι διαφορετική - με τίποτα από αυτά που είδε πριν δεν συγκρίνεται. Όταν είστε στο φεγγάρι γύρω σου είναι σχεδόν κανένας ήχος, μόνο θόρυβος το κοστούμι - αντλίες buzz, αντλούμενο υγρό. Αναπνοή, ενισχυμένα ηχεία, δεν μπορείτε να ακούσετε - είναι Hollywood φαντασίας.

Για να μετακινηθείτε στο φεγγάρι θα πρέπει να είναι με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ο καλύτερος τρόπος - ένα γρήγορο βήμα, που μοιάζουν με ένα άλογο, καλπάζοντας, δύο γρήγορα βήματα - άλμα, δύο γρήγορα βήματα. Από την Σελήνη είναι αδύνατον να ελέγξει την ισορροπία. Θα πρέπει να γέρνει ελαφρά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, και υπάρχει κίνδυνος πτώσης. Αλλά αντισταθεί εύκολο - απλά εφάπτονται στην επιφάνεια των ποδιών. Με τη σεληνιακή επιφάνεια είναι εύκολο να προσαρμοστεί στον άνθρωπο. Πολύ αδύναμη η βαρύτητα είναι πιο εύκολο να περπατήσει με τα πόδια. Υπάρχει μεγάλη. Σοβαρά.

Τι είναι: θαύμα θεωρείται

Alex Romanovsky, 24, ένας προγραμματιστής λογισμικού στον τομέα της τηλεφωνίας, ηλεκτρονικά παιχνίδια προγραμματιστής. Σε 13 χρόνια, αποφοίτησε από το σχολείο στο εξωτερικό, στο 14 έγινε φοιτητής στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ως ένας φίλος μου Καθολική κανόνας - ο κανόνας, όχι η πιο συνηθισμένη παθολογία. Μέχρι και έξι χρόνια, έχω από τους συμμαθητές τους είναι απολύτως καμία διαφορετική, με τη διαφορά ότι η υπερβολική αγάπη του ιστορίες για τα ζώα, αλλά οι γονείς μου, νόμιζα ότι ήταν «να πάρει μπροστά», και εγώ ακόμα δεν ξέρω πώς υποστηρίζουν. Αυτό που άρχισα να διαβάσει σε τέσσερα χρόνια, η μητέρα μου με θυμούνται ως ένα μεγάλο επίτευγμα σχεδόν στο Ινστιτούτο. Σε έξι χρόνια, έχω βρεθεί στη σοφίτα της χημείας βιβλίο για την ένατη τάξη και, φυσικά, τίποτα σε αυτό δεν είναι κατανοητό. Συμπυκνωμένο τύπο εγγραφεί ανύπαρκτη «οξείδια», εφευρίσκοντας ανύπαρκτες συνδέσεις, αρμονία - «όζον αζώτου», και αυτό ήταν αρκετό για να τους γονείς μου αποφάσισαν ότι ήμουν λάτρης της χημείας. Δείτε για τον εαυτό σας, που με έπεισε και έτσι ξεκίνησε ερασιτεχνικά σταυροφορία μου - από το ένα αλφάβητο σε ένα άλλο αλφάβητο.

Οικογένεια θρύλος λέει ότι ήμουν σε δεύτερο βαθμό, «βαριούνται να μάθουν.» Η αλήθεια είναι ότι η μητέρα ακούσει για τις εξωτερικές μελέτες και αποφάσισε ότι ο γιος της που της αξίζει. Δε με πειράζει. Η δεύτερη κατηγορία, πέρασα δύο μήνες (και πήγε στο δεύτερο τρίμηνο κατά το τρίτο), το τέταρτο - το καλοκαίρι, έκτο, έβδομο και όγδοο - δύο ακαδημαϊκά έτη. Εμένα αυτές οι μεταβάσεις από τον ένα βαθμό για να το ήθελα, αν μπορώ να το πω έτσι, αισθητικά. Υπήρξε κάποια ομορφιά να σχεδιάσει την ετήσια συναλλαγματική ισοτιμία της ρωσικής γλώσσας στις τρεις παραγράφους την ημέρα και ασχοληθεί με το θέμα τον περασμένο μήνα.

Ιδιαίτερα δύσκολη η διαδικασία αυτή δεν είναι για μένα. Πιο συγκεκριμένα, εάν εκπροσωπούνται, ο έμμεσος τρόπος: η ασθένεια - βρογχίτιδα σε πέντε χρόνια, μια δύσκολη εποχή, η τεμπελιά - λόγω του ό, τι ακόμα και άρπαξε τα δύο. Στην ένατη τάξη, που μεταφέρθηκε στο φυσικο-μαθηματική σχολή, και ήταν δύσκολο για πραγματικό. Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει με το πρόγραμμα, αλλά «πέραν του δέοντος αξίζει» δεν ήταν η πρώτη.

Δεν το είχα προσέξει τους ανθρώπους σε δεκαεπτά χρόνια. Κατ 'αρχάς, δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να ζήσει έξω από την επίσημη αντικειμενική γνώση? τότε άρχισα να καταλαβαίνω, αλλά μην αφήνετε για - ήταν πολύ ευεργετικό για να φορέσει μια μάσκα παντού και να απολαύσουν τα οφέλη της επικαλούμενη εκκεντρικό καθηγητή. Λυπάμαι για εκείνους που έχασαν όλα τα παιδικά του χρόνια στο ποδόσφαιρο. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί 22 άνθρωποι τρέχουν μετά από μία μπάλα. Ενηλίκων παιχνίδια είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα για τα παιδιά. Αυτή είναι η παιδική ηλικία, η οποία συμφωνώ: όταν παίζω ένα παιχνίδι που εφευρέθηκε στο Βλαδιβοστόκ, το Κίεβο και το Καζακστάν, όπως και για το τι πρέπει να παίξετε τα αγαπημένα σας παιχνίδια, να πληρώσει τα χρήματα και να καλέσει στο συνέδριο.

Βλέπω μου ότι πολλοί ζηλεύουν. Αλλά δεν έχει ακόμη εξοικειωθεί. Τότε συνειδητοποιούν ότι ο εκκεντρικός - όχι απαραίτητα υπεράνθρωπος, που δεν έχει περισσότερες δυνατότητες από το μέσο παιδί, αυτός είναι απλά διαφορετικό. Εάν το αυτοκίνητο χρειάζεται να καταναλώνει βενζίνη καταναλώνει κάτι άλλο.

Τι είναι το εξής: για να επιβιώσουν κεραυνούς

Max Deering, 44 ετών, ήχο

Ήταν Παρασκευή. Ήταν ένα τυπικό καιρό Ιούλιος: ο ήλιος έλαμπε, λευκά σύννεφα επέπλευσε πλούσια ... Τέσσερις από τους συναδέλφους μου και πήγα στο Durham για να παίξει γκολφ. Πήραμε την πέμπτη τρύπα, και στη συνέχεια ψιλοβρόχι βροχή. Αποφασίσαμε να περιμένουμε κάτω από το θόλο. Θυμάμαι ότι ο αέρας μύριζε γλυκά του όζοντος. Είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι πριν χτυπήσει ο κεραυνός.

Όταν η παραλειφθεί κατηγορία, πάγωσε όλους - Ποτέ στη ζωή μου δεν ήταν τόσο κρύο, αλλά την ίδια στιγμή μέρος του σώματός μου είναι απίστευτα έλαμπε. Τότε υπήρχε το πιο περίεργο θόρυβο, που έχω ακούσει ποτέ. Τόσο δυνατά που πνίγηκε από όλους τους άλλους ήχους, ειλικρινά. Είχα την αίσθηση ότι ήμουν βάλει ανάμεσα σε δύο κάδους απορριμμάτων και splyusnuli. Όπως όλες οι ιοί της γρίπης, το οποίο είχε μολυνθεί για τη ζωή, που όρμησαν πάνω μου μαζικά. Τα χέρια, τα πόδια, τα δάχτυλα, το οποίο συμπληρώνεται με το βάρος - αυτό φάνηκε με αυτόν τον τρόπο το βάρος 2000 κιλά. Κάθε κύτταρο του σώματος πονούσε οδυνηρά. Ο πόνος ήταν θαμπό, πόνο, και την ίδια στιγμή έντονη. Έχω ακόμα υποφέρει από τα μαλλιά και τις βλεφαρίδες.

Lightning χτύπησε σε ένα δέντρο δίπλα μας, χτύπησε πολλούς κλάδους, έρεε μέσα από το θόλο, το σπάσιμο σε μια τεράστια τρύπα, και στη συνέχεια πέρασε από Terry, ένας από τους φίλους μου. Μπήκε μέσα από το στέμμα και περπάτησαν μέσα από το γόνατο. Terry πέθανε ακαριαία. Έχοντας αναδειχθεί από τη γη, η αστραπή σηκώθηκε και πήγε για μένα πάνω από το κεφάλι, αφήνοντας την έξοδο: οκτώ ράμματα έπρεπε να ισχύει. Τώρα μπορώ να prodelyvat αρκετά πολύπλοκους υπολογισμούς - υπάρχουν τριγωνομετρία, μαθηματική ανάλυση, αλλά μην μου ζητάτε να προσθέσετε ή να αφαιρέσετε. Άχρηστο. Οι γιατροί λένε ότι έχω τα πάντα σε τάξη, αλλά ξέρω - έχουν κάτι να κρύψουν από μένα.

Τι είναι αυτό: να λάβει μέρος σε ομαδικό σεξ

Η πηγή θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του

Ομαδικό σεξ είναι σαν να κάνει σεξ με έναν εκπαιδευμένο χταπόδι: γύρω σου στερεά άκρα και τις γλώσσες, τα χέρια κάποιου αρπάξει και να τραβήξει, τα πόδια ανοιχτά στο στόμα σας κάτι συρρικνώνεται η, ο εγκέφαλος δεν έχει χρόνο για να επεξεργαστούν τα συναισθήματα και τη λίμπιντο, η οποία, στην πραγματικότητα, θα εμπλακούν στην ιστορία, επίσης, να υποκύψει σε τέτοια αφθονία.

Ομαδικό σεξ σας επιτρέπει να δείτε πόσο άσχημο είναι απροκάλυπτη λαγνεία. Εκτός από τις περιπτώσεις όπου ο οικοδεσπότης ή αεροσυνοδός για ένα κόμμα επιτρέπουν μόνο ειδικά εκτρέφονται υβρίδια με τέλεια σώματα συνήθως δεν είναι ακριβώς πρόκειται να εκείνους που θα προτιμούσαν να δουν. Οι γυναίκες είναι ακόμα εδώ και εκεί - από το χαμηλό φωτισμό και το μακιγιάζ είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Όσον αφορά τους άνδρες ... Όλα αυτά τα προεξέχοντα μέλη και κοιλιές μπύρας, τα μαλλιά στο τέλος σε όλους τους χώρους ... Κάτσε και mauled όσχεο του άθλια, απελπισμένοι για να τους αναβιώσει. Ο Φρόιντ πίστευε ότι είμαστε όλοι λίγο δεμάτια. Λοιπόν, ο Φρόιντ δεν είναι επιχείρημα κατά, αλλά ένας τέτοιος αριθμός των ανδρών αποθαρρύνουν κυνήγι ακόμα και ένθερμος γκέι.

Ωστόσο, το φύλο ομάδα - είναι καταπληκτικό! Ακρόαση ξεφύσημα συνουσίας ακριβώς στο κατώφλι σας, είναι ενθουσιασμένος για να είναι εκπληκτικά ισχυρή. Γυναίκες ... Μια και ο άλλος αμέσως, και αμέσως μετά την τρίτη ... Και τι συναίσθημα όταν τα πόδια σας σε μια γυναίκα, η οποία έχει ήδη εισέλθει στην άλλη, και αισθάνεστε ότι οι άλλοι μέσα από μια σχετικά λεπτή μεμβράνη ...

Και όλο αυτό το διάστημα, μέχρι να πάω σπίτι και να πάρετε ένα ταξί για το επόμενο πρωί για να μαγειρέψουν το δικό σας ομελέτα, και στη συνέχεια, καθίστε στο γραφείο, θα σκέφτονται μόνο ένα πράγμα: «Εγώ συμμετάσχει σε ομαδικό σεξ, και θα το κάνω και πάλι!»

Τι είναι αυτό: που πάσχουν από ναρκοληψία

Melody Zarnk, 45 ετών

Αν ένα φυσιολογικό άτομο θέλει να αισθάνεται σαν ένα ναρκοληψία, ακόμα και για δύο ημέρες αρνείται να κοιμηθεί. Είμαστε τόσο βασανίζεται καθημερινά. Στην ηλικία των είκοσι ένα, παρατήρησα ότι αν είμαι οδήγησης για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα πρέπει σίγουρα να τραβήξει πάνω και λίγο υπνάκο. Αποφάσισα ότι απλά δεν κοιμάστε αρκετά, αλλά ήταν το πρώτο σύμπτωμα της ναρκοληψίας. Ένα υγιές άτομο αρχίζει να ονειρεύονται και μισή ώρα μετά ύπνος. Ναρκοληψία εισέρχεται σε μια φάση όνειρα αμέσως. Ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά, ακόμα και όταν είμαστε ξύπνιοι. Για μένα, ένα όνειρο είναι σαν παραισθήσεις - τρομερά ρεαλιστική. Αν ονειρεύομαι ότι ήμουν τσίμπημα από ένα κουνούπι, αισθάνομαι αφόρητη φαγούρα. Συμβαίνει ότι έχω ξεχάσει για λίγα δευτερόλεπτα. Ειδικά αν κάνει κάποια επαναλαμβανόμενη κίνηση. Μόλις πέρασα έξω στον κινηματογράφο, όταν η ταινία κοίταξε και γέλασε. Το κεφάλι μου έπεσε πίσω, όλα τα σκοτεινά μάτια. Δεν μπορούσε να κινηθεί, δεν θα μπορούσε να επιστρέψει το κεφάλι στη σωστή θέση - καλά, ο σύζυγός μου με βοήθησε. Οι επιστήμονες έχουν έρθει κοντά στη δημιουργία ενός φαρμάκου που μπορεί να βοηθήσει με την ασθένειά μου. Δεν τον εαυτό μου κολακεύει, αλλά όπως ήταν ωραίο να πάει για ύπνο χωρίς φόβο ...

Αυτό είναι: να είναι νάνος

Βλαντιμίρ Fedorov, 66 ετών ηθοποιός (ύψος 130 εκατοστά)

Ζω σε αρμονία με τον κόσμο και με τον εαυτό του. Όταν γεννήθηκα, οι γονείς ήταν ευχαριστημένοι. Πρώτον, φυσικά, φοβήθηκαν - δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος είναι γενικά γεννήθηκε (Γεννήθηκα με ένα μεγάλο κεφάλι, μικρά χέρια και τα πόδια και η αύξηση των 30 εκατοστών). Στο νοσοκομείο στη μητέρα του πλησίασε αμέσως τους γιατρούς, ο οποίος είπε στους νάνους έχουν μια ειδική παραγγελία και είναι πολύ ζητώντας μου να τους δώσει το πλεονέκτημα της επιστήμης. Αλλά η μητέρα μου μου πιέζεται στο στήθος της, και είπε ότι με μεγάλωσε.

Μεγάλωσα σε ένα φυσιολογικό περιβάλλον, μεγάλωσε με αγάπη και ιδιαίτερες δυσκολίες σε σχέση με την ετερότητα του βιώσει. Έχω ένα κανονικό διαμέρισμα, δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να προσαρμοστεί για το ύψος μου - το ύψος ενός προτύπου τουαλέτας και ούτω καθεξής. Τίποτα δεν άλλαξε ειδικά για μένα. Αν ήμουν μισό - ναι, αυτό θα είναι ένα πρόβλημα. Συμβαίνει ότι εγώ, τουλάχιστον, δεν μπορεί να φτάσει το ηλεκτρικό κουδούνι. Και μην ανησυχείτε. Κάπου μπορώ να πηδήξει ή κάτι να σηκωθεί. Σε μια ακραία περίπτωση, να φτάσει έξω, κρατώντας ένα βιβλίο.

Αν δεν ήμουν ένας νάνος, δεν είχα τέτοια υφή, κανείς δεν μου ζήτησε ποτέ να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία και στη συνέχεια να παίξει στο θέατρο. Όταν παρατήρησα σε ένα τζαζ κλαμπ και ζήτησε για το ρόλο της Μαύρης θάλασσας στο «Ρουσλάν και Λιουντμίλα» Ήμουν πολύ μακριά από αυτό - ήμουν λάτρης της επιστήμης, ηλεκτρονικά είδη, μουσική, αφηρημένη τέχνη, αλλά δεν έχουν σκεφτεί την καριέρα ακόμη. Τώρα παίζω στη μεγάλη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας και την Πύλη του Θεάτρου Nikitsky - σε γενικές γραμμές, δεν μπορεί να παραπονεθεί.

Το μόνο πρόβλημα ήταν κάποτε μια προσωπική ζωή. Γεννήθηκα το 1939, μεγάλωσε στα μεταπολεμικά χρόνια. Και αυτό είναι ένας πόλεμος των μυών - αντίστοιχα, και τα κορίτσια ονειρευόταν ένα ισχυρό άνδρα. Έχω αρκετά διαφορετική. Μια μέρα τηλεφώνησε και ομολόγησε συμμαθητή στην αγάπη. Και είναι χωρίς υπερβολική λεπτότητα μου είπε: «Ναι, κοιτάτε τον εαυτό σας στον καθρέφτη» Και οι τέσσερις από τη γυναίκα μου - μια γυναίκα με μεγάλη ομορφιά και το μυαλό. Επειδή δίπλα μου κάθε ανόητος δεν μπορεί να είναι. Και άσχημο πάρα πολύ. Αυτές οι γυναίκες τείνουν να υποφέρουν από συγκροτήματα και όλη την ώρα προσπαθώντας να επιβληθούν σε βάρος των ανδρών. Εγώ ο ρόλος αυτός δεν ταιριάζει. Αν τώρα έρθει ένας καλός Θεός και θέλω να με ρωτήσεις, οπότε είχα την κανονική διάρκεια των άνω και κάτω άκρων, θα ήθελα να απαντήσω: «Όχι, μου αρέσει η ζωή που έχω ζήσει. Θα είναι αυτό που είναι. "

Αυτό που είναι: να είναι πάνω απ 'όλα

Shawn Bradley, 31 χρόνια, ύψους 230 εκατοστών, κεντρική "Ντάλας Μάβερικς"

Πώς να ξεκινήσετε τη μέρα μου; Το πρωί σηκώνομαι και να πάει στην τουαλέτα - αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να λυγίσει κάτω μπροστά από μια πόρτα την πρώτη ημέρα. Πρέπει να σκύβουν να κοιτάξει στον καθρέφτη, σκύβουν να κάνει ένα ντους (ντους κεφάλι ακουμπά στο στήθος μου). Για να μπει στο αυτοκίνητο, έβαλα το πρώτο πόδι σας στο λυγισμένο κομμωτήριο στο γόνατο και την έβαλε μπροστά από το κάθισμα του συνοδηγού. Και τότε θα γλιστρήσει μέσα στο ίδιο το αυτοκίνητο. Μπορείτε να μου τηλεφωνήσει «ο άνθρωπος-φίδι».

Όλα τα ρούχα που φοράτε, είναι απαραίτητο να ράβω στην τάξη. Ταξίδι Έχω μέγεθος 52, έτσι ώστε ακόμη και τα παπούτσια πρέπει να παραγγείλετε. Είμαι ακόμη έναν υπνόσακο και σκηνή για να παραγγείλετε έραβαν. Θυμάμαι στο γυμνάσιο, είχαμε ένα εκτός έδρας παιχνίδι. Έχουμε έρθει σε αποδυτήρια. Θα δέσποζε πάνω από τα ντουλάπια και να δείτε ό, τι είχε συσσωρευτεί: σκόνη, άδεια πλαστικά μπουκάλια, ρούχα που πηγαίνουν κόλαση ναι, όταν ρίχνονται και να ξεχαστεί. Ο προπονητής μας - που ήταν 30 εκατοστά μικρότερη από μένα - σηκώθηκε στον πάγκο, να είναι στο επίπεδο των ματιών μου, και είπε: «Ζείτε σε ένα βρώμικο κόσμο, έτσι δεν είναι;» Αυτό είναι σωστό - Ζω σε ένα σκονισμένο και βρώμικο κόσμο. Όταν έρχομαι για να επισκεφθείτε, στη συνέχεια, σκύψιμο μπροστά από την πόρτα, στο υπέρθυρο έχουν χρόνο για να παρατηρήσετε τη σκόνη. Και πάνω από τα ψυγεία είναι πάντα βρώμικο. Και μέσα στο πλήθος δεν φαλακρός ορατό στέμμα. Το θέαμα των έτσι κι έτσι ... ποτέ δεν έχω συναντήσει έναν άνθρωπο πιο ψηλός από μένα, αλλά μερικές φορές ονειρεύομαι ότι συναντώ τέτοιους ανθρώπους.

Τι είναι αυτό: να κατευθύνει ένα reality show

Leonid Γκιουνέι, 42, διευθυντής του ριάλιτι σόου "Dom-1", "Dom-2", "Big Brother"

Η φρίκη είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να κατευθύνει τα πάντα. Τα πράγματα που μαθαίνουν για τη ζωή, μειώνει σε ένα απλό έργο - είναι όμορφο και τίποτα δεν παρεμβαίνει, αφαιρέστε ότι θέτουν τον εαυτό τους στους συμμετέχοντες. Κλήση αυτό κυνισμό. Δεν έχει σημασία πώς θα empathized με τους συμμετέχοντες, για το καλό των επιχειρήσεων να επιλέξουν το επεισόδιο ενδιαφέρον για τον θεατή, όχι αυτό με τον καλύτερο δυνατό φως δείχνει τον ήρωα. Οι συμμετέχοντες στο έργο γνωρίζουν ότι θα καταγράφει 24 ώρες, και συμφωνούν σε αυτό. Ciloy τους εδώ κανείς δεν τράβηξε. Αν το παιδί μου θέλει να δράσει σε αυτό το είδος του show, είμαι κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται να τον μεταπείσει, αλλά να πάρει με τον τρόπο - όχι. Το μόνο πράγμα που πρέπει να θυμάστε: το reality shows, όπως και στο δικαστήριο - όλα όσα λέτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σας.

Αυτό είναι: να είναι όμηρος

Natalya Μεντβέντεφ, 41 χρόνια, φωτογράφος

Όταν το γεγονός συνέβη στην Μπουντενόβσκ, το αφεντικό μου στο περιοδικό απαγορεύεται να πάω, είπε ότι είχε δύο συντακτική δημοσιεύτηκε εκεί. Την τέταρτη ημέρα των συλληφθέντων νοσοκομεία άρχισαν να αφήνουν τις γυναίκες με βρέφη. Είδα αυτή την εικόνα και σκέφτηκα: «Θεέ μου! Λοιπόν, αυτό που είμαι εδώ! «Και πέταξε προς Μινεράλνιε Βόντι. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο (ήμουν στο δρόμο βλάψει ανόητα), που ήδη υπήρχαν κατάλογοι, ένας από τους δημοσιογράφους θα είναι προαιρετική και θα πρέπει να συνοδεύεται από μια όμηρος Basayev Τσετσενίας σύνορα. Είχα τριακόσια και μερικά, είναι σαφές ότι οι πιθανότητες για να πάρει λίγο. Τότε υπήρχε ένας γραμματέας Τύπου και ζήτησε από το καθένα να γράψει μια απόδειξη, λέγοντας ότι στην περίπτωση των απαιτήσεων του θανάτου δεν έχουν. Κάποιος ρώτησε: «Αυτό που είναι σαφές - ο θάνατος;» «Καλά, πώς - υπεύθυνη γραμματέα, - βγείτε από την πύλη, και εκεί θα συναντήσετε». Το πλήθος αραιωμένο δραματικά θέλουν. Τρεις άνδρες αριστερά. Τους λέω: «Όσο περισσότερο έχουμε, τόσο λιγότερο πιθανό ότι θα σκοτώσει.» Ως αποτέλεσμα των συσσωρευμένων δεκατέσσερα άτομα. Και πήγαμε ... Τρεις ημέρες εφιάλτη ... όλη την ώρα αισθάνεται σαν ένα σακί πατάτες - το θέμα. Αν ακούτε ένα θόρυβο από ελικόπτερα, να καθίσει, να γυρίσει γύρω, ενέργεια που βάζει στον ώμο και τα χέρια έτοιμος να πολεμήσει. Και ξέρετε: αν είναι φωτιά, που - το ίδιο αντικείμενο, για το οποίο θα κρύψει. Όλο αυτό το διάστημα αναμονής για την επίθεση - ένα τεράστιο άγχος. Έβγαλα. Για να περάσετε την ταινία. Είμαι της, στη συνέχεια τον έξω παντού - σε ένα σουτιέν, σλιπ. Είμαι έτοιμος για ό, τι θα μπορούσε να σπάσει σε κομμάτια στην επίθεση. Αν δείτε το μέρος του σώματος της ταινίας θα συνειδητοποιήσει ότι είμαι εγώ. Είδα τις γυναίκες νοσοκομείο που έγραψε τα στοιχεία του διαβατηρίου τους, το όνομα παντού - στο χέρι, το πόδι, το στήθος, τους ώμους, την κοιλιά σας, - παντού το ίδιο. Για τον προσδιορισμό. Και έχω να γράψω δεν έχουν χρόνο, εγώ πάντα τον έξω της ταινίας. Όταν πήγαμε εκεί, οι άνθρωποι κρύβονται κάτω από ένα λεωφορείο. Όταν επέστρεψαν - τρέχει προς το μέρος μας. Όταν τελείωσε, οι άνδρες κατέβηκε από το λεωφορείο, έγειρε το καυτό σίδερο και έκλαψε. Ναι, πολλοί άνδρες κλαίνε, θυμάμαι.

Αυτό είναι: να είναι ερμαφρόδιτη

Jim Κόστιτς, 48, ένας πρώην βοηθός

Όπως το έχω, δηλώνεται με τον όρο «intersex». Όταν γεννήθηκα, οι γιατροί δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει ακριβώς αυτό που όροφος - γεννητικά όργανα εικόνα είναι ασυνεπής. Vagina, προφανώς λείπει, αλλά δεν υπήρχε όρχεις. Η αρχή που είχα ακόμα, θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει για μια μεγάλη κλειτορίδα ή μικρό πέος. Τον αποκαλούν «falloklit». Την πάροδο του χρόνου έχει αυξηθεί σε σχεδόν 3, 81 εκ. Από την πρώιμη παιδική ηλικία, ένιωσα σαν αγόρι. Συνειδητοποιώντας αυτό, οι γονείς με τέσσερα χρόνια άρχισαν να μου τηλεφωνήσει James, αλλά ήταν ανεπίσημη ψευδώνυμο. Στην πραγματικότητα, μου δόθηκε στο όνομα γέννησής είναι Judith. Είναι ακόμα, και ήταν σε έγγραφα μου. Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω ταξιδέψει στο εξωτερικό - δεν μπορεί να πάρει ένα διαβατήριο.

Ανακάλυψα ότι ο κόλπος μου είχε κάψει μόνο σε ένα σαράντα τέσσερα χρόνια. Επίσης, έχω ένα μικρό μικρό ατροφήσει μήτρα και τις ωοθήκες. Έχω δύο Χ χρωμοσώματα, δηλαδή, γενετικά είμαι γυναίκα, αλλά μέσα στη μήτρα μου που λαμβάνουν μεγάλες δόσεις των ανδρικών ορμονών. Κολπικό κανάλι δεν έχω, αλλά το λίπος σε αυτό απελευθερώνονται. Και ερωτογενής ζώνη G έχω - αλλά εξακολουθεί να είναι! Δεν μπορώ να ρίχνει κατάσταση και δεν είχε πάρει αναστατωμένος γι 'αυτό. falloklit μου είναι αρκετά καλή για σεξ, αλλά μόνο με τις γυναίκες. Δεδομένου ότι δεν είναι πολύ μεγάλο, τους φίλους μου έπρεπε να καθίσει πάνω μου, αλλά είναι όλα στο παρελθόν - από τότε που δήλωσε ο ίδιος γκέι ανοιχτά. Για ιατρικούς λόγους, αλλά και για μια πιο έντονη σεξουαλική ζωή έχω κάνει μια ειδική λειτουργία για το άνοιγμα του κόλπου, και τώρα προσπαθώ να ενταχθούν κολπική συνουσία με τους άνδρες όσο το δυνατόν συχνότερα, επειδή κατά τη διάρκεια της πιο ισχυρό οργασμούς τους.

Κοιτάζοντας μου από την πλευρά της, που ποτέ δεν είχα μαντέψει ότι ο μέσος άνθρωπος δεν είναι μπροστά σας. Έχω πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αποτελείται από ριζικά διαφορετικά μέρη - εκατό τοις εκατό των γυναικών, το άλλο αρσενικό απολύτως. Έτσι, αυτό: το δικό μου σώμα, αισθάνομαι μια χαρά.

Τι είναι αυτό: από μια γυναίκα για να γίνει ένας άνθρωπος

Daniel K., 35 ετών, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής

Σαν παιδί, εγώ δεν εννοώ να αρέσει / να είναι ένα αγόρι - ήμουν / ένα αγόρι. Αυτό ακριβώς, δυστυχώς, γεννήθηκε / αυτή χωρίς τα κατάλληλα μέρη του σώματος. Θυμάμαι το νηπιαγωγείο πήγα / και στο δωμάτιο των ανδρών και προσπαθούμε / αυτή γράφουν όρθιοι. Το σχολείο έπαιξε / και το μπέιζμπολ και το μπάσκετ για την ομάδα των ανδρών. Το σώμα μου είχε ένα άπαχο, μυώδης. Χτένισμα λίγα λόγια, "pageboy".

Η σεξουαλική επιθυμία, είχα πάντα / και μόνο σε γυναίκες. Στο γυμνάσιο, είχα μια σχέση με το κορίτσι, ο οποίος εκλέγεται βασίλισσα. Ήταν ετεροφυλόφιλων. Ήταν, επίσης, οφείλεται σε ετεροφυλόφιλες γυναίκες στο κολέγιο μαζί μου. Αλλά με λεσβίες - ποτέ. Πριν από τρία χρόνια, έκανα την πρώτη ένεση τεστοστερόνης. Πάω να πάρει τεστοστερόνη ως το τέλος της ζωής. Αυξάνει τη λίμπιντο και διεγείρει την ανάπτυξη των μαλλιών. Ήδη πρέπει να ξυρίσετε. Έκανα δύο λειτουργίες. Πρώτον, η λειτουργία για τον καρκίνο του μαστού: Κάντε μια τομή στην περιοχή της θηλής, όλα ξύνεται και έραβαν και πάλι. Έχω επίσης / εξοικειώσει υστερεκτομή (αφαίρεση της μήτρας). Ίσως κάποια μέρα θα κάνω τον εαυτό μου falloplasticheskuyu λειτουργία, και θα έχω ένα πέος, αλλά δεν βιαστείτε - να περιμένει έως ότου το χέρι των γιατρών nabyut. Η τεστοστερόνη κλειτορίδα μεγαλώνει και γίνεται σαν ένα πραγματικό πέος. Το μόνο «αλλά» - δεν τίθεται.

Στη δουλειά, έχουμε έναν τύπο συνεχώς πειράγματα ο ένας τον άλλον. Είναι ιταλικό, τόσο υγιής. Είναι για μένα, δεν ξέρω τίποτα. Όταν έκανα μια υστερεκτομή, δεν ξέρω γιατί δεν είχα βγει / la για να εργαστούν. Νόμιζα ότι μειώνουν την κήλη. «Λοιπόν, αδελφέ, θα ζεις;» - ρωτάει. Λέω: «Ναι, όλα είναι καλά.» Και μου είπε ψιθυριστά: «Θα πάμε να το περιστασιακό σεξ δεν αλλάζουν, ε; Κοίτα με! «Αυτός ήταν ξεκαρδιστική.

Τι είναι αυτό: Πάρτε το "Όσκαρ"

Αλ Πατσίνο, 65, ηθοποιός

«Όσκαρ,» έλαβα μόνο οκτώ φορές. Πριν από αυτό, επτά φορές έχω συμπεριλάβει στον κατάλογο των υποψηφίων, αλλά μόλις. Είναι τώρα, ήρεμα δούμε τις υποψηφιότητες και σκέφτονται: «Τι και αν ήταν νευροχειρουργούς; Ποιος είσαι αναθέσει τη λειτουργία του εγκεφάλου σας, αν χρειαστεί; Αυτό ήταν, και είναι, πρέπει να δοθεί η «Όσκαρ». Αλλά στο παρελθόν όλα εξαρτάται από την σειρά με την οποία είχα διάθεση. Με εξέπληξε το συναίσθημα που έχω βιώσει, αφού έλαβε το «Όσκαρ» για «Άρωμα Γυναίκας» - μια εντελώς νέα αίσθηση. Τώρα σπάνια βλέπουμε αγαλματίδιο Όσκαρ της. Αλλά όταν έχεις για πρώτη φορά, ένιωσα μερικές εβδομάδες, έτσι ώστε να είναι, αισθάνεται ο άνθρωπος που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όπως και αν έρθει στη γραμμή του τερματισμού πρώτος, και η νίκη σας όλοι γνωρίζουμε. Ένα υπέροχο συναίσθημα. Αίσθηση δική τους χρησιμότητα.

Τι είναι αυτό: να πάρει κάποιος άλλος «Όσκαρ»

Αλέξανδρος Ποτέμκιν, 68, εκτελεστικός διευθυντής του Αμερικανικού-Ρωσικό Πολιτιστικό Συνάντηση, Ουάσιγκτον

Το 1980 εργάστηκα στο Γενικό Προξενείο της ΕΣΣΔ στο Σαν Φρανσίσκο. Εργάστηκα στον πολιτισμό και γνώριζε πολλούς ανθρώπους στην Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών. Αποφασίστηκε ότι η τελετή, αντί Menchov (η ταινία «Μήπως η Μόσχα δεν πιστεύει στα δάκρυα») θα πάει στην Πρεσβεία Σύμβουλος Πολιτισμού Ανατόλι Dyuzhev (Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του). Και είχα την τιμή να τον πάρει εκεί.

Στο Λος Άντζελες, αποφασίσαμε να πάμε με το αυτοκίνητο. Στην πορεία, θα αιτιολογημένη, ποιες είναι οι πιθανότητες να κερδίσει σε όλα. Φαίνεται ότι πολύ λίγα από αυτά: στην κατηγορία των «ξένη ταινία» ήταν εικόνες του Τριφό και Kurosawa. (Η ταινία από τη στιγμή που δεν έχω δει.) Μείναμε σε ένα μικρό ξενοδοχείο. Το πρωί, δεν έχουν ακόμη αναχωρήσει από το ταξίδι, βάζουμε ένα σμόκιν. Για να στείλουμε ένα αυτοκίνητο και ήταν μεγάλη έκπληξη σε ποιες συνθήκες ζούμε εδώ. Παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στο θέατρο Dorothy Chandler Pavilion.

Η τελετή, ως συνήθως, άρχισε με αμερικανικές ταινίες. "Oscar" πήρε De Niro και Redford. Η στροφή προς ξένες ταινίες ...

Δεν θυμάμαι ποιος, κατά τη γνώμη μου, κάποιο φάκελο ηθοποιός έκρηξη. Είπε: «Νικητής είναι ...» - και κρέμασαν ένα μεγάλο, μεγάλη παύση. Είμαστε απόλυτα σίγουροι - σκεφτείτε Τριφό ή Κουροσάβα. Προβολείς αρχίσει να ψάχνω μέσα από το δωμάτιο, διασχίζουν πρόσωπα και πάγωμα μας. Και προτού να μιλήσει: «Μόσχα δεν πιστεύει στα δάκρυα» - ξέραμε ποιος είναι ο νικητής. Dyuzhev σηκώθηκε, ανέβηκε πάνω μου, ανέβηκε στη σκηνή. Έλαβα ένα αγαλματίδιο. Ο ίδιος έδειξε στο ακροατήριο, όπως θα έπρεπε να είναι. Είπε κάτι στο μικρόφωνο, και είχε αφαιρεθεί για τη σκηνή.

Υπήρχε Dyuzheva κάπου δεκαπέντε λεπτά. Είχα αρχίσει να φοβούνται - τον Ψυχρό Πόλεμο μετά από όλα. Στη συνέχεια έρχεται πίσω χαρούμενος, ρυμουλκά στα χέρια του αυτό το πράγμα. Μου έδωσε το κατοικίδιό της. Είμαστε κάθονται, κρατώντας το από κοινού. Όταν μετά την τελετή εμφανίστηκε στο κατώφλι φοβερό ξενοδοχείο μας, το σύνολο μάτια προσωπικό στο μέτωπο ανέβηκε. Υπάρχει όπως ένα βρώμικο, σκιερό άνθρωποι πηγαίνουν - και ξαφνικά βρισκόμαστε σε σμόκιν και «Όσκαρ». Dyuzhev μαζί του δεν άφησε για ένα δευτερόλεπτο. Ο ίδιος κλειδωμένα στο δωμάτιο, δεμένο το χέρι του αγάλματος - και κοιμήθηκε. Το πρωί, πριν πάτε έξω για πρωινό, γεμιστά «Όσκαρ» στο ψυγείο. Ήρθε στην πόλη, κατάπιε γρήγορα το φαγητό - και έτρεξε πίσω. Θεός φυλάξοι ότι θα συμβεί. Στο δρόμο της επιστροφής για υπερβολική ταχύτητα - ήταν απαραίτητο για να παραδώσει το θησαυρό, το συντομότερο δυνατόν - που σταμάτησαν από αστυνομικό στην Καλιφόρνια. Αντί για τα δικαιώματα που του έδειξε σιωπηλά το αγαλματίδιο. Έκλεισε τα μάτια του από τον ήλιο λαμπερή χρυσό και δεν με τιμωρήσει. Ρώτησα μόνο: «Θα - μια σταρ του σινεμά;» - και κυκλοφόρησε.

Τι είναι αυτό: να βρει μια πολική αρκούδα

Matthew Shparo, 30 ετών, ο ταξιδιώτης

Μέσα στη νύχτα ο πατέρας μου και εγώ ήμασταν ξύπνησε από τον ήχο των βαρέων βήματα κάποιου. Για την κοντινότερη πόλη 150 χιλιόμετρα. Έτσι, η πολική αρκούδα. βάρος σφαγίου των 900 kg και μια αύξηση των μέχρι και τρία μέτρα. Καθίσαμε, ενεργοποιήστε το φακό και άρχισε να τους λάμπουν προς την κατεύθυνση της εισόδου - για να φέρουν σύρθηκε στη σκηνή από τα πόδια μας, όχι το κεφάλι. Αρκούδα ανταποκρίθηκε άμεσα «κουνελάκια» μας και αγωνίστηκε με την πατούσα του χτυπήσει τη σκηνή. Ύφασμα είναι ραγισμένο, και η προκύπτουσα τρύπα εμφανίστηκε πτωτική μύτη - μαύρο δεκάρα μεγέθους desyatilitrovoe κουβά. Ευτυχώς, με την είχαμε ένα κυνηγετικό όπλο αντλία-δράσης. Μπορεί να φέρει πανικό, τα γυρίσματα στα πόδια. Shoot να είναι προσεκτικοί: ένα πληγωμένο αρκούδα - ένα πολύ επικίνδυνο αντίπαλο. Πήρα σκοπός και φωτιά. Desyatilitrovoe κάδο αμέσως εξαφανίστηκε. Το πρωί είδαμε μια σταγόνα αίματος στον πάγο, προφανώς έχω άγγιξε ελαφρά τη καρδία.

Τι είναι αυτό: είναι τυφλός τζούντο

Βλαντιμίρ Glukhov, 57 χρόνια, το ραδιόφωνο ζαμπόν

Είμαι ένα άτομο έχει εξαπατηθεί. Αν μου άρεσε κάτι, έχω βάλει την καρδιά και την ψυχή του. Κάνω πολλά συμφέροντα - το ραδιόφωνο, τον αγώνα. Και κάποια στιγμή θα με ενδιέφερε στο τζούντο. Είναι ένα άθλημα επαφής. Το μόνο πράγμα που πριν από τον αγώνα ο διαιτητής που φέρνει τον αντίπαλό σας και τα χέρια σας κρατώντας τους ώμους και τα χέρια του, οπότε μπορείτε να φανταστείτε, κάποιος θα πρέπει να ανταγωνιστεί με. Όταν ξεκίνησα, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα γίνει ο πλοίαρχος του αθλητισμού στο τζούντο. Απλά ήθελα πραγματικά να εκπαιδεύσει σε μια εβδομάδα πέντε φορές. Το δωμάτιο ήταν πολύ μακριά, έπρεπε να πάω σχεδόν μέσα στη Μόσχα. Γιος ορκίστηκε: «Ντροπή σας - σε ηλικία ενός ατόμου, και έρχεσαι από ένα σπασμένο κούπα». Λοιπόν, μερικές φορές είναι - φρύδι, όπως να πάρει εξαπατάται. Αλλά όλα τα μικρά πράγματα ως επί το πλείστον. Παρά το γεγονός ότι, αυτό συνέβη, και τα πλευρά βασάνισε. Στη συνέχεια, λόγω της ηλικίας αποφάσισα να φύγω τζούντο. Αγώνα, θα μπορούσα απλά έγινε πολύ ήρεμος: οι άνθρωποι εμπειρία πριν από έναν αγώνα, και ήμουν ήδη μέχρι το φανάρι. Και η αντίδραση δεν είναι η ίδια με αυτή των νέων. Και για να πάει μακριά, δεν ήταν πολύ άνετα. Εκπαίδευσε εκεί καταστήματα στο μετρό. τους διαφυγόντες Μέχρι τώρα, μπορείτε εύκολα να χαθεί. Σε γενικές γραμμές, είμαι καθοδηγείται επί τόπου - αν χάσω, ότι η σκέψη γρήγορα, ακριβώς όπου πήγα, και να φτάσει στο σταθμό. Αλλά στο μετρό άνθρωποι έγιναν κάπως ζαλισμένος. Είναι προφανές ότι ένα άτομο περπατά με λευκό μπαστούνι και ακόμα άμεσα σε επιδρομή σας. Προηγουμένως, ήταν διαφορετική. ? Προέκυψε, λέει σε σας, «Μην βλέπετε“απάντησα:”Ι - ναι. Και, «Αυτός αμέσως:» Ω, λυπάμαι ". Και τώρα όλοι σπεύδουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, και τίποτα γύρω για να παρατηρήσετε.

Τι είναι αυτό: πάγωμα στα βουνά

Κύριλλος Lysko, 40, διευθύνων σύμβουλος του φεστιβάλ «Kinotavr»

Ήταν κατά τη διάρκεια της ανάβασης στον Λένιν Peak, ένα από τα τέσσερα Σοβιετικής seventhousanders. Το 1987 οργάνωσε μια αποστολή με αεροσκάφη δοκιμή με γνώμονα. (Ένας κύριος πραγματικά, όπως η χρήση αυτού του μηχανήματος για να κερδίσουν χρήματα, κρατώντας το σώμα γ κορυφές των θυμάτων.) Έπρεπε να αναρριχηθεί στην κορυφή, για να διασκορπιστούν για σκι και το άλμα με αλεξίπτωτο πλαγιάς.

Το βράδυ ο φίλος μου αρρώστησε των δοντιών κατά την κατασκήνωση βάσης. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο - σε υψόμετρο 5200 κάθε λεπτομέρεια αυτού του είδους μπορεί γρήγορα να κλιμακωθεί σε ένα εγκεφαλικό οίδημα. Είχα γρήγορα κατέβηκε στο γρασίδι, όπου ένας ντόπιος γιατρός που δόντι του τράβηξε έξω. Ενώ συναδέλφους αναρρώνει από τη χειρουργική επέμβαση, εγώ γρήγορα ελικόπτερο έχει ρίξει πίσω. Όμως η ομάδα μου έχει φύγει. Είμαι νέος και ηλίθιος, αποφάσισα να καλύψει τη διαφορά με αυτούς, η πιο πήγαν μακριά μόνο τέσσερις ώρες πριν. Στις οκτώ η ώρα το βράδυ συνειδητοποίησα ότι είχε χαθεί. Πού να πάτε: up - δεν ξέρω - και πώς να έρθει πίσω, δεν καταλαβαίνω, γιατί είναι πολύ σκοτεινό. Και οι προοπτικές για να επιβιώσει το κρύο τη νύχτα και μόνο σε ύψος 6.000 μέτρων χωρίς εξοπλισμό σχεδόν κανένας. Μείον τριάντα, η αιολική και η έλλειψη οξυγόνου - προϋπόθεση για ένα άτομο που είναι ακατάλληλα. Και με τίποτα - καμία επικοινωνία, χωρίς σκηνές, χωρίς υπνόσακο, χωρίς φαγητό - τίποτα. Καταλαβαίνω ότι είναι απαραίτητο να συνηθίσουν στην ιδέα της αιωνιότητας. Και από την άλλη πλευρά - πραγματικά θέλουν να επιβιώσουν. Νομίζω ότι πρέπει να σκάψει μια τρύπα - αυτή είναι η μόνη ευκαιρία με κάποιο τρόπο να επιβιώσουν. Από τις συσκευές που έχω μόνο χέρι και ένα τσεκούρι πάγου με πλάτος μύτης τέσσερα εκατοστά. Πόσο σκάψιμο, δεν θυμάμαι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κοίταξα έκανε - σκάψει μια τρύπα, όπου μπορείτε να σπρώξει λίγο το κεφάλι σου. Σταδιακά, έπεσα σε κώμα, άρχισε να παγώσει, να πω αντίο στον μπαμπά-μαμά. Πόσο έχει περάσει πολύ χρόνο, δεν θυμάμαι. Ξαφνικά μια οφθαλμαπάτη: υπάρχει ένας άνθρωπος. «Τα πάντα - νομίζω - για μένα - να οδηγήσει την Ημέρα της Κρίσης.» Κατάλληλο και λέει: «Λοιπόν, στη συνέχεια, να καθίσει για πολύ καιρό;», είπα: «Πάρ 'το, μην περιμένετε» Τότε είδα - το ένα πηγαίνει. Αποδείχθηκε εντελώς τυχαία κάποια ομάδα επέστρεψε από τη διαδρομή. Απλά τυχεροί. Το ενδεχόμενο αντιμετώπισης ανθρώπων στα βουνά, σε υψόμετρο σχεδόν μηδέν τη νύχτα. Το πιο δυσάρεστο συναίσθημα που βίωσα εκεί, όταν αγωνίζονται δύο αισθήσεις. Ένα σας λέει: «Όλα. Είναι απαραίτητο να συμβιβαστούν με την ιδέα του πρόωρου θανάτου. " Μια άλλη φωνή λέει: «Είναι αναγκαίο να επιβιώσουν.» Και θα αρχίσετε να πάρετε μια εντελώς ηλίθια, ανόητη ενέργεια - σκάψιμο Neve (πυκνό κοκκώδες χιόνι που σχηματίζεται στις παγετώνες και πάνω από τη γραμμή χιόνι) πιολέ. Με την ευκαιρία, είναι σε τελική ανάλυση με έσωσε: Δεν είμαι κρύο, γιατί όλο το χρόνο ήταν σε κίνηση. Ναι, τα δάχτυλά μου, στη συνέχεια, από καιρό μελανιασμένο και χωρίς καρφιά - πάγωμα. Ως αποτέλεσμα, μια ομάδα από την πορεία μου, δεν είχα πιάσει, και η διαχείριση της συσκευής δεν κέρδισε. Κάτι με το ότι δεν ήταν.

Τι είναι αυτό: να τσιμπήσει από αφρικανικές μέλισσες δολοφόνος

Michael Finkel, 32, συγγραφέας και ο ιδιοκτήτης ενός αγροκτήματος πουλερικών

1. Αυτό συνέβη στην Κεντρική Αφρική. Ήμουν εκεί κατά την πορεία πόδια. Οι μέλισσες πέταξε έξω από τη φωλιά, το οποίο δεν ήταν ορατό πίσω από την πέτρα, και μου επιτέθηκε ως μοίρα μαχητής.

2. Μόλις φτάσουν ένα ορισμένο κρίσιμη μάζα, βούισμα παύει να βουίζουν. Μάλλον, είναι ο ήχος ενός τρυπανιού - ένα διαπεραστικό, υψηλής συχνότητας κλαψουρίζουν.

3. Sting τους απότομη και ευκίνητη. Και κάτι παράξενο συμβαίνει - δεν φαίνεται σαν να κολλήσει σε σας. Αντίθετα, το μόνο δάκρυ μακριά από εσάς για παλιοσίδερα. Η πρώτη αίσθηση - κάψει. Το τσίμπημα - όπως αγγίζοντας γλώσσες της φλόγας. Στη συνέχεια - ο πόνος: ναυτία ζάλη, σφύζει σε όλο το σώμα, ακόμη και στις άκρες των δακτύλων.

4. Οι μέλισσες κατέκλυσαν το πρόσωπό μου σαν ένα στερεό μάσκα? Δεν έχω δει τίποτε. Προσπάθησα να τραβήξει τα χέρια έντομα του, αλλά τους εξόργισε μόνο περισσότερο. Από την απερίσκεπτη ζώων φοβούνται το μυαλό μου σε αδιέξοδο. Διαμορφωμένο κατάσχεση - συνείδηση ​​είναι πλήρως απενεργοποιημένο.

5. φώναξε ο φίλος μου ο Randy. Πήρε να τα τακούνια τους - το πιο προφανής τρόπος, αλλά έχω τρελαθεί, έτσι ώστε ποτέ δεν θα είχε σκεφτεί.

6. Έτρεξα πάνω στα βράχια, άλμα τερμίτες, εντρυφήσω μέσα από τους θάμνους. Μετά από ένα λεπτό και ένα μισό οι μέλισσες να απαλλαγούμε από μένα.

7. Αν έπρεπε να μέλισσες παραμικρή αλλεργία, έχουν αποδείξει ότι δεν είναι τίποτα καλούνται δολοφόνους. Το κεφάλι μου αμέσως διογκώθηκε με το μέγεθος του καρπουζιού. Από αυτό, ως εάν η βελόνα των μαξιλαριών, κολλώντας δύο τσιμπήματα δωδεκάδα μέλισσας. Ο όγκος επιλυθεί μόνο μετά από μερικές εβδομάδες. Τώρα περιμένω το μόνο που πάει μακριά ή τουλάχιστον να ξεθωριάζει τις μνήμες.

Τι είναι αυτό: από τους άνδρες να μετατραπεί σε μια γυναίκα

Karin Kent, 48 ετών, ειδικός μάρκετινγκ

Την πρώτη φορά που αυτό συνέβη σε μένα pereryaditsya έξι χρόνια. Αυτό συνέβη περίπου μία φορά το μήνα. Μέχρι τη στιγμή της πηγαίνει στο κολέγιο άρχισα μια περίοδο πλήρους ύφεσης. Γνώρισα / και το κορίτσι, και παντρεύτηκαν. Στο δέκατο έτος του γάμου είναι αργά τη νύχτα που αλιεύονται με αυτοφώρω - για μια γρήγορη αλλαγή στο διπλανό δωμάτιο. Ήμουν σαράντα δύο χρόνια, και έχουμε μόνο το πρώτο παιδί που γεννήθηκε. Με τη γυναίκα μου πήγαμε, και άρχισα / και σχέδιο μετασχηματισμού. Έστειλα συναδέλφους / και e-mail που προειδοποίησε / και ότι με μια τέτοια ημερομηνία θα τεθεί σε αναμονή, και ως γυναίκα. Πριν από την επέμβαση, πέρασα σχεδόν ένα χρόνο / καθώς και τις γυναίκες. Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, που άρχισε να βγαίνει ένας άνθρωπος για τον οποίο είμαι παντρεμένος τώρα. Λειτουργία - ένα «πέους αντιστροφής» - έκανα στην Ταϊλάνδη. Είναι από τη δική σας ιστό. Οι νευρικές απολήξεις και κορμούς σας χρησιμοποιούνται για να παρέχουν την ευαισθησία στην κλειτορίδα. Τώρα έχω μια κλειτορίδα. Τοποθετήστε χάρη, δεν γυναικολόγος θα μαντέψει μέχρι peep βαθιά μέσα. Μπορώ να κάνουν σεξ και να έχουν οργασμούς. Για την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού, πήρα τέσσερα χρόνια / και ορμόνες. Μεγαλώνοντας / και ως έφηβη - με την αίσθηση της ανασφάλειας. μήλο του Αδάμ μου δεν ήταν πάρα πολύ δύσκολη θέση, αλλά εξακολουθώ να αποφασίσει / αυτή σε μια μικρή επιχείρηση, έτσι ώστε τίποτα στην εμφάνισή μου δεν πρόδωσε. Η κύρια διαφορά είναι ότι οι γυναίκες δεν επικοινωνούν σε αυτό το επίπεδο, ότι οι άνδρες. Πολύ κατανοητό χωρίς λόγια. Μπορείτε να περπατήσετε μέσα στο δωμάτιο όπου οι άλλες γυναίκες, και μπορείτε να νιώσετε τι αισθάνονται. Σχεδόν τηλεπάθεια. Και θα κοπεί σε μία φορά, ή ποτέ. Ευτυχώς, έχω τη δυνατότητα.