Μην σκεφτείτε ακόμη και γι 'αυτό!

Από κάτω, από το δρόμο, μια κραυγή.

Valery Fedorovich ξεκίνησε, κοίταξε προσεκτικά κουρτίνα παράθυρο, fidgeted σε βαθιά, παλιά καρέκλα του και διστακτικά κοίταξε τη γυναίκα του. Valentina έχει τον κοίταξε αυστηρά και αδυσώπητα.

- Τι νομίζετε, βλέπετε; - δειλά ρώτησε Valery Fedorovich.

- Μην σκεφτείτε ακόμη και γι 'αυτό! - Βαλεντίνα έσπασε.

Valery Fedorovich ξαφνικά πεισματικά κολλήσει έξω το πηγούνι του, σηκώθηκε και περπάτησε προς το παράθυρο.

- Φως ακόμη μακριά, η παλιά ανόητος! - Θα γιουχάρουν τη γυναίκα.

- Εγώ, πολύ νέος ... - έσπασε σε ψίθυρο Valery Fedorovich, αλλά το φως, όμως, γύρισε προς τα κάτω - Dura ...

Αυτός έσπρωξε απαλά τις βαριές κουρτίνες και κοίταξε έξω. Κάτω από τα παλιά γκαράζ και ελλιπής φωτισμός μόνο για το σύνολο του ναυπηγείου ένα καλά λάμπα, υπήρχε κάποια φασαρία. Δύο συμπιεστεί σε μια γωνία κάποια τρίτους. Ένα άλλο βρισκόταν σε κοντινή απόσταση, προφανώς, για την «επιφυλακή».

- Βοήθεια-και-ΙΤΕ, αχ-αχ-αχ-αχ !!! - η φωνή ήταν σαφώς θηλυκό, ακόμη πιο κοριτσίστικη.

Valery Fedorovich κοίταξε γύρω του και είδε δίπλα από τη σύζυγό του. Κοίταξε τι συμβαίνει με ένα συγκεκριμένο τρυφερότητα, τα μάτια μεγάλη, που εκτείνεται από το λαιμό του, σχεδόν γλείφει τα χείλη του. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί και πάλι, την περιέργεια κέρδισε. Σχετικά με μια έκφραση στο πρόσωπό της, κοίταξε προς την αντίπαλη περιοχή το απέραντο ριάλιτι σόου.

- Καλέστε την αστυνομία θα έπρεπε να είναι - σαν από ατύχημα, εν παρόδω, παρατήρησε Valery Fedorovich. - Η αστυνομία - διορθώνεται αυτόματα Valentina, τότε η έννοια του τι ειπώθηκε ήρθε να της - Μην προσπαθήσετε να καλέσετε!

- Γιατί είναι αυτό;

- Ναι, γιατί όλοι θέλουμε; Στη συνέχεια, φθείρονται με τον ερευνητή, κάθε αναγνώριση. Αυτά επίσης να κυκλοφορήσει τότε, και ζούμε εδώ ... Και εμείς θα κάνουμε το ίδιο και στη συνέχεια ένοχος, δεν είστε μπροστά στην τηλεόραση; Κάθε μέρα είναι παρόμοια.

Κάτω φώναξε και πάλι, ήδη απελπισμένοι, με αγωνία, όπως αν το ζώο έπεσε στην παγίδα.

- Αυτό είναι θορυβώδης, Sevochku απόηχο περισσότερα ... - θυμωμένα μουρμούρισε Βαλεντίνα.

- Ήδη. Λοιπόν, τι σας αρέσει. Γιατί είναι σκοτεινή στην κρύπτη; - Ήρθα πίσω στις σκιές υπνηλία φωνή. Seva, ψηλός, σχεδόν σιωπηλά περπάτησε στην έρημη, φοβισμένη γονείς και μέσα από το κεφάλι τους κοίταξε έξω.

- Sevochka, αλλά δεν υπάρχει τίποτα το ιδιαίτερο - λυγμούς η μητέρα - Πας για ύπνο, κουρασμένοι από την ίδια, γιατί μόνο επέστρεψε χθες. Αρκεί να σκεφτούμε, να κλαίνε. Υπάρχει πάντα φωνάζει.

Seva καιρό, στοχαστική ματιά Valentina, τότε στο πατέρα του, γύρισε και πήγε στο δωμάτιό του.

- Όλες εξαιτίας σου! - αμέσως βρέθηκε ένοχος Βαλεντίνα.

- Και έχω κάτι να κάνει με αυτό ?? - Εξοργισμένοι Valery Fedorovich.

Από την αυλή ήρθε και πάλι η κραυγή:

- Απελευθέρωση! Επιτρέψτε μου να πάνε! Ah-ah-ah-ah! Βοήθεια! - Στη συνέχεια άκουσα λυγμούς. Και οι δύο γονείς ανυπόμονα κάθισε και πάλι στο παράθυρο.

Η μπροστινή πόρτα slam. Ο ήχος βυθίστηκε καρδιά. Fearfully κολλάει στον τοίχο, Valery Fedorovich πήγε στο διάδρομο. - Το Seva! Seva έχει φύγει!

- Να μην είναι! - Θα κόπηκε η ανάσα μητέρα και έσπευσαν για το δωμάτιο άσκοπα. - Πώς να πάτε; Σε περίπτωση!;

Στη συνέχεια ήρθε στα συγκαλά της και γύρισε προς το παράθυρο, δίπλα σε μεγάλο βαθμό ρίχνουν σκιά ενθουσιασμό διογκωμένο το σύζυγό της.

- η αστυνομία θα πρέπει να ονομάζεται!

- Αστυνομία! - Θα διορθωθεί η γυναίκα. - Μην τολμήσεις! Sevochku καθυστέρηση!

- Για τι; Ίσως έφυγε απλά για ένα τσιγάρο!

Δυνατό bahnul πόρτα εισόδου βαρύ χάλυβα. Μια στιγμή αργότερα, Seva, ντυμένοι μόνο με σορτς και αθλητικά παπούτσια, ένα τεράστιο τορπίλη αγωνίστηκε σε όλη την αυλή και σε μια κίνηση διάσπαρτα ένα σωρό μικρά σε γκαράζ. Μόνιμη σε επιφυλακή αμέσως εξαφανίστηκε, σαν να μην ήταν και οι συνεργοί του, σαφώς και γρήγορα otovarennye καθορίζουν τη μύτη τους στο νευριάσει άσφαλτο.

Ένα κορίτσι που έσκυψε αβοήθητος στο γκαράζ, Showa βάλει απαλά το χέρι του γύρω από τους ώμους της και την οδήγησε στο σπίτι. Ρωγμές από το σωλήνα με το σακάκι σωλήνα που σύρεται πίσω της σαν ένα νυφικό τρένο.

***

Νεκρική σιωπή όλα αυτά που διήρκεσε μια ώρα στο διαμέρισμα που Seva ήταν απούσα. Βαλεντίνα ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ με κομπρέσα στο μέτωπο, Valery Fedorovich valokordin παρεμβαίνει με βότκα και διογκωμένο θορυβωδώς. Τηλέφωνο στην οποία εγώ δεν τολμούν να αποκαλούν, βρίσκεται στο κέντρο, στο τραπέζι του καφέ.

Seva μπήκε στο διαμέρισμα, αθόρυβα έκλεισε την πόρτα πίσω του. Στο καθιστικό Popper δικαίωμα πάνινα παπούτσια. Η μητέρα άρχισε να πω κάτι, αλλά όταν είδε την έκφραση του γιου του, είπε τίποτα. - Ήταν Νίνα - είπε Seva χωρίς έκφραση. - Απλώς ληστέψει πρώτη επιθυμία της. Στη συνέχεια αποφάσισε να βιασμού. Όπως, όλοι το ίδιο, τότε όλα θα πω ότι δεν έχω δει τίποτα.

Οι γονείς ήταν σιωπηλοί.

- Νίνα, με οκτώ διαμερίσματα. Έτρεξα στην ώρα τους. Είχαν μόνο χρόνο για να ντύσει σακάκι και δάκρυ.

Ο πατέρας χαμήλωσε το κεφάλι του και έκλεισε τα μάτια του.

- Και αυτά τα καθάρματα ... ... Είναι από ένα γειτονικό σπίτι. Έχω τους πριν καν ο στρατός θυμάται. Gopota. Εξακολουθούν εκκεντρικός ψευδώνυμα είναι: Brown, dviglov και των νυχιών. Μπορείτε με τους γονείς τους σε ένα εργαστήριο λειτούργησε. Μου είπαν χθες στο Dembelskaya είδε παρακάτω άλλο που εξυπηρετούνται. Αυτό που loshara. Τι να μην αγοράζουν από πάνω μου.

Βαλεντίνα έκλεισε τα μάτια της, πάρα πολύ. Ντροπή που χύνεται σιωπηλή δάκρυα.

- Μπαμπά, είσαι επίσης ένα αλεξιπτωτιστής. Ήταν - είπε ήσυχα Seva και περπάτησε στο δωμάτιό του.

Τρίζει καρέκλα, Valery Fedorovich αυξήθηκε κατά ένα παλιό πόδια ο άνθρωπος privolakivaya χωλαίνοντας στην κουζίνα, επέστρεψε με ένα άλλο ποτήρι. Ο ίδιος έσταζε λίγο βότκα, η σύζυγος του φαρμάκου.

- Oskotinilis είμαστε μαζί σας, Val.

Και έπιναν.