Φεμινισμός: ένα ακανθώδες μονοπάτι της ισότητας των γυναικών

Με τον όρο «φεμινισμός» υπάρχει μεγάλη σύγχυση, καθώς το μόνο που φανταστεί διαφορετικά, αλλά η γενική άποψη - ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών - και συλλαμβάνει ακόμα την πλειοψηφία. Δεν είναι καν το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές ποικιλίες του φεμινισμού, και ότι μετά από πολλά ορόσημα στην εξέλιξη του, είναι για μένα και σκηνοθεσία δική τους στόχους και τους σκοπούς. Έτσι ώστε ο φεμινισμός που πολλοί είναι στο κεφάλι σου, έχει ελάχιστα κοινά με ένα συγκεκριμένο σύγχρονο φαινόμενο.

Αν περπατήσετε μέσα από τα βασικά στάδια της ανάπτυξης του φεμινισμού, μπορούμε να καταλάβουμε τι έχει γίνει από αυτό το κοινωνικό κίνημα και ότι είναι στην ημερήσια διάταξη σήμερα. «Ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών» - πολύ ασαφής ορισμός για να ικανοποιήσει το ερευνητικό πνεύμα.

Protofeminizm

Φεμινιστικές ιδέες προέκυψαν στην κοινωνία από την αρχή της γέννησης του πολιτισμού (για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι βρίσκουν την ιδέα της ισότητας των φύλων στον Πλάτωνα και στις διδασκαλίες του Βουδισμού), αλλά ήταν ιδιωτικής φύσεως, δηλαδή, υπήρχαν ένα χρόνο, σε μια συγκεκριμένη στοχαστή ή συγγραφέα και δεν λαμβάνουν ευρείας διανομής και υποστήριξης.

Η πρώτη πραγματική ακτιβιστής που κέρδισε την υποστήριξη, εμφανίστηκε στα τέλη του XVIII - αρχές του ΧΙΧ αιώνα, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και την εμφάνιση του κινήματος μεταρρύθμισης στην Ευρώπη.

Όταν ήρθε η ταραγμένη κοινωνική φορές, στη συνέχεια ανέβηκε στη σκηνή μια ισχυρή και δυναμική γυναίκα.

Δυστυχώς, σε τέτοια μορφή και πρόδρομος του φεμινισμού ήταν: ισχυρογνώμων γυναίκα προσελκύει την προσοχή, συλλέγει ένα μικρό ποσό των ανώνυμων θαυμαστές, αλλά μπορεί να κάνει λίγο μόνο.

Το πρώτο κύμα

Πιστεύεται ότι η πλήρης εμφάνιση του φεμινισμού, και όχι μεμονωμένες περιπτώσεις δήλωσης φεμινιστικές ιδέες, χρονολογείται από το δεύτερο μισό του ΧΙΧ αιώνα. Τότε ήταν που τα δικαιώματα των γυναικών άρχισαν να σκέφτονται όχι ένα, αλλά εκατοντάδες και χιλιάδες ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κοινωνικά ενεργός σουφραζέτας.

Αυτό που είναι διαφορετικό από το φεμινιστικό σουφραζέτας; Η απάντηση είναι πολύ απλή: το κίνημα των σουφραζέτες αγωνίστηκε για μια πολύ συγκεκριμένη λίστα των δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την χειραφέτηση των γυναικών. Ήθελαν να έχουν την ευκαιρία να ψηφίσουν, να λαμβάνουν εκπαίδευση και να έχουν το δικό τους ακίνητο σε ένα γάμο. Δεν είναι μια τέτοια μεγάλη λίστα, αλλά για κάποια ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες με τους άνδρες, και στη συνέχεια η ομιλία δεν πάνε - τουλάχιστον λίγο επιλυθεί, και αυτό είναι καλό.

Σουφραζέτες προσέλκυσε την προσοχή της συμπεριφοράς του, αποδεικνύοντας ότι είναι πρόθυμοι να δείξουν τα δόντια τους στον αγώνα για τα δικαιώματά τους. Οι ίδιοι αλυσοδεμένος στο φράχτη, οργάνωσαν μια απεργία πείνας, να ορίσει στις ράγες και οργανωμένες διαδηλώσεις. Και θυμόμαστε για εκκεντρική γελοιότητες του, η οποία τώρα θα ονομάζεται τέχνη της performance, αλλά εξακολουθεί να έχεις τους. Με το τέλος του ΧΙΧ αιώνα, οι γυναίκες άρχισαν να παίρνουν σταδιακά το επιθυμητό σε όλο τον κόσμο. Με την ευκαιρία, η διαδικασία καθυστέρησε, καθώς και πολλές αραβικές χώρες εξακολουθούν να μην έχουν παράσχει citizenesses τους την ευκαιρία να προσέλθουν στις κάλπες ή να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο ή να αγοράσει ένα διαμέρισμα ή ένα αυτοκίνητο.

Το δεύτερο κύμα

Το δεύτερο κύμα του φεμινισμού έχει έλασης στα 60-ες του ΧΧ αιώνα, όταν ο κόσμος είναι ελεύθερος να στενάζουν μετά τον πόλεμο και άρχισε να χαλαρώσει σφίξτε τον ιμάντα της λιτότητας και αυτο-πειθαρχία. Θεμελιώδη δικαιώματα και στις πιο πολιτισμένες χώρες του κόσμου οι γυναίκες που αποκτήθηκε, αλλά για μια άνετη ζωή δεν είναι αρκετό. «Το δεύτερο κύμα της» επικεντρώνεται στην κοινωνική ανισότητα, σχετικά με την καταπίεση και τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών. Αν και τυπικά οι γυναίκες θα μπορούσε να πάρει μια εκπαίδευση και μια θέση εργασίας, στην πραγματικότητα, ήταν σχεδόν αδύνατο να πάρει κανέναν άλλο εκτός από τους εκπροσώπους των παραδοσιακών γυναικεία επαγγέλματα, όπως οι γκουβερνάντες ή σερβιτόρες. Οποιαδήποτε σοβαρή δουλειά πάνω από το επίπεδο της υποτέλειας των γυναικών απλά δεν έλαβε ακόμη και αν υπάρχουν έγγραφα σχετικά με σχετική εκπαίδευση. Αυτή τη στιγμή, ο φεμινισμός αποκτά μια ισχυρή θεωρητική και φιλοσοφική βάση, η οποία είναι ακόμη σε μεγάλο βαθμό σχετικό. Επιπλέον, για πρώτη φορά, ο φεμινισμός θέτει ζητήματα της γυναικείας σεξουαλικότητας (και η ομοφυλοφιλία), και καθορίζει το φύλο ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό, δεν είναι πάντα συμπίπτει με τη φυσική φύλο του.

Τρίτου Κύματος

Το τελευταίο κύμα του φεμινισμού είναι ακόμα σε εξέλιξη, αλλά η δραστηριότητα στον τομέα αυτό, γεγονός που υποδηλώνει ότι σύντομα θα αυξηθεί κατά το τέταρτο. Ξεκίνησε σε παγκόσμια κλίμακα με τις 90-ες.

Τι είναι το χαρακτηριστικό του σύγχρονου φεμινισμού; Πρώτον, έχει γίνει διάχυτη. Εκτός από τις κοινωνικές, πολιτικές και νομικές πτυχές, φεμινισμός διαρρεύσει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και τώρα είναι μάλλον ένας τρόπος ζωής και σκέψης, όχι μια συγκεκριμένη κίνηση.

Δεύτερον, φεμινισμός χωρίστηκε σε έναν αριθμό κλάδων, μερικά από τα οποία αντικρούουν το ένα το άλλο, ακόμη και: από την πιο ριζοσπαστική να φιλελεύθερη και μαλακό.

Κάθε μάθημα εκτός από το δικό τους όνομα και να έχουν συγκεκριμένους στόχους, το πρόγραμμα και αξιώματα, τα οποία μπορεί να είναι εντελώς άσχετη με το υπόλοιπο των φεμινιστικών ρευμάτων.

Τρίτον, ο φεμινισμός μετακινηθεί το επίκεντρο του αγώνα για το δικαίωμα των γυναικών στην πλήρη ισότητα. Δηλαδή, τα δικαιώματα των ανδρών, επίσης, είναι σήμερα το επίκεντρο του φεμινισμού. Για παράδειγμα, πολλά ρεύματα του φεμινισμού υπέρ της κατάργησης των ανδρών στράτευσης σε χώρες όπου αυτό είναι, ότι ο στρατός θα μπορούσε να πάει εκείνους που θέλουν να, ανεξάρτητα από το φύλο. Επιπλέον, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός των φεμινιστικών-minded γυναίκες, οι οποίες προηγουμένως ήταν μόνο μερικά.

Τέταρτον, ο ορισμός του φεμινισμού ερμηνεύεται κάπως διαφορετικά. Το γεγονός ότι υπάρχει μικρή για να πάρει τα ίσα δικαιώματα, θα πρέπει επίσης να έχουν ίσες ευκαιρίες να τα χρησιμοποιήσουν. Για παράδειγμα, οι γυναίκες έχουν πλέον ίσα δικαιώματα με τους άνδρες στην εργασία, αλλά σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που σπάνια αναλάβει αμειβόμενες θέσεις και μισθό στην ίδια θέση και στις δύο άνδρες και οι γυναίκες μπορεί να είναι πολύ διαφορετική, ακόμα και στις πιο προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Προς το παρόν, οι γυναίκες αγωνίζονται για την ισότητα των ευκαιριών, για την προστασία από τη βία και το δικαίωμα να ελέγχουν τη δική τους σεξουαλικότητα.

Στη Ρωσία,

Πρέπει να κάνουμε με την κατάσταση φεμινιστικό κίνημα ήταν λίγο διαφορετική από ό, τι στον υπόλοιπο κόσμο. Μέχρι το 1917, όλα προχώρησε παράλληλα, Σουφραζέτες επανειλημμένα έλαμψε στα ρωσικά ιστορικά χρονικά, ωστόσο, Σοβιετική Ρωσία που αρχικά έφερε στη ζωή φεμινιστικό όνειρο. Μετά την επανάσταση, οι γυναίκες όχι μόνο κέρδισε το δικαίωμα ψήφου, αλλά και εντελώς γίνει ίση με τους άνδρες - όπως ένας κύλινδρος κινείται, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το φύλο. Στις γυναίκες Σοβιετική Ένωση εργάστηκε στη βαριά βιομηχανία, δουλέψαμε σκληρά στα ορυχεία και άλλες βαριές εργασίες - ειδικά κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο. Μετά από όλα, αν αυτή η ισότητα δεν ήταν, τότε η χώρα θα αποκαθιστούσε δεν λειτούργησε, οπότε ήταν μάλλον «αναγκάστηκε φεμινισμό» επίσημη.

Τυπική φεμινισμός δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυστηρό έλεγχο, έτσι ώστε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, εντελώς ξαφνικά επέστρεψε στο σεξιστική κύκλους. Μέχρι τις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, η κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί, και της Ρωσίας στην ανάπτυξη της των κοινωνικών κινημάτων, κάποια κινήθηκε προς τα δυτικά, αλλά η νοοτροπία της ιδιαιτερότητας και της μνήμης της πρόσφατης εμπειρίας της Σοβιετικής Ένωσης δεν δίνει πολλές αντιλαμβάνονται φεμινισμού στα σοβαρά.

Σε αυτό το στάδιο του φεμινιστικού κινήματος στη Ρωσία οδηγείται από το άτομο και το υψηλό επίπεδο πληροφοριακής παιδείας. Δηλαδή, μια γυναίκα ή ένα κορίτσι έρχεται στο φεμινισμό και μόνο, χωρίς ανάδευση. Αυτό είναι το πιο φυσικό, αν και δεν είναι πολύ γρήγορη διαδρομή.

Η αντιπαράθεση

Οι φεμινίστριες έχουν πάντα συναντήθηκε με τους αντιπάλους στο δρόμο σας, αλλά ολοκληρωμένο κοινωνικό κίνημα με την ιδεολογία και την θεωρητική βάση του άρχισαν να εμφανίζονται μόνο κατά τη διάρκεια της «δεύτερο κύμα». Οι περισσότερες από αυτές τις ενώσεις παθητική-επιθετική και δεν προβαίνει σε καμία συγκεκριμένη εργασία ή διέγερση κατά το φεμινιστικό κίνημα και τον αγώνα κάθε ανταγωνιστικού ιδεολογίας. Ενεργός maskulisty (antifeminist, σεξιστικά) άρχισαν να εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της «τρίτο κύμα». Σε γενικές γραμμές, είναι σε αντίθεση με ειδικά ρεύματα του φεμινισμού, συχνά - κατά της ριζοσπαστικής και παραβιάζουν τα δικαιώματά τους και της αναχαίτισης σε ορισμένα θέματα πέρα ​​από την άκρη. Η ρωσική ένωση των δεδομένων που έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, δεδομένου ότι όλες οι μονάδες εξισώνουν το φεμινιστικό κίνημα με την ίδια βούρτσα.

Τα κύρια θέματα στα οποία antifeminist θεωρούν τους εαυτούς τους σε μειονεκτική θέση, - η διαφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης, στρατολογία, τη συντήρηση και την εγκατάλειψη ενός παιδιού με τη μητέρα του για να σπάσει το γάμο.

Έτσι, ξεκινώντας από τα σημεία αυτά και αγνοώντας τα υπόλοιπα, έρχονται στο συμπέρασμα ότι δεν είναι μόνο οι γυναίκες έχουν ήδη καταβάλει όλες τις δυνατές ίσα δικαιώματα, αλλά για να τους πάρει περισσότερο από τους άνδρες.

Θεωρητική ή φιλοσοφική βάση σε αυτά τα κινήματα εκεί, έτσι ώστε οι ακτιβιστές αυτών των κινήσεων που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των ειδικών περιπτώσεων των γενικών τάσεων να καθοδηγήσετε τις συζητήσεις και την ταραχή τους. Για παράδειγμα, αν μια γυναίκα στο Ν-Περιφέρεια σκότωσε το παιδί της, όλες οι γυναίκες είναι επιρρεπείς σε αυτό. Επιπλέον, έχουν υιοθετηθεί ευρέως, ακόμη και επέκτεινε το οπλοστάσιο των επιθετικών τεχνικών από τις πιο ριζοσπαστικές εκπροσώπους των κοινωνικών κινημάτων. Οι γυναίκες, για παράδειγμα, που συχνά αναφέρεται ως ρήτρα που έχει κατηγορηθεί από τη δική του σύνθεση, των οποίων η «κολπική parazitka» - αυτό είναι το πιο απαλό. Έτσι, μεγάλο μέρος των παραστάσεων τους έρχεται σε σκάνδαλα, αυτο-έπαινος και μετάφραση από γενικά θέματα στη λεπτομέρεια.

Ωστόσο, τα περισσότερα από τα μέλη αυτών των σεξιστικών κινήσεις είναι επίσης παθητική-επιθετική, με έμφαση στη λέξη «παθητική». Πραγματικά σοβαρή αντιπαράθεση φεμινισμός δεν υφίστανται επί του παρόντος, εκτός από τον κοινωνικό ιστό.