Η ιστορία του αρώματος

• Η ιστορία του αρώματος

Ποιος ήταν ο πρώτος αρωματοποιός για τον οποίο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έφερε τη μυρωδιά της θυσίας ενός παρθένου, και υπάρχει πραγματικά;

Η λέξη «άρωμα» προέρχεται από τη λατινική ανά fumum και σημαίνει «μέσα από τον καπνό.» Αλλά αρώματα έρθει, προφανώς, από την αρχαία Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία. Στη συνέχεια, θυμίαμα που χρησιμοποιούνται για θρησκευτικούς σκοπούς: για πλύσιμο κατά τη διάρκεια της προσευχής, τρίβοντας το θύμα πριν την προσφέρει στους θεούς (παρά το γεγονός ότι στην αρχαία Αίγυπτο η γάτα ήταν ένα ιερό ζώο, η θυσία θα μπορούσε να ασκηθεί γατάκια και ακόμη και ταύρων και μοσχαριών - πολύ ανοιχτό χρώμα) πλένοντας τα σώματα των νεκρών ευγενών (η μυρωδιά του μύρο έγινε αισθητή όταν αποκαλύφθηκε ο τάφος του Τουταγχαμών). Ακόμα και τότε είχαμε τις γεύσεις και να προκαλέσουν ερωτική διέγερση. Πολυτελές που θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά μόνο τους εκλεκτούς - γραμμάρια μύρο άξιζε όσο ένα γραμμάριο σκόνης χρυσού.

αιγυπτιακή ιέρεια προσδιορίζονται μυρωδιές του θυμιάματος, μύρο, κέδρου και κυπαρισσιού με το θείο, τη θεραπεία, την προστασία από τους εχθρούς και την αρρενωπότητα. Τα σκάφη με αυτά τα μπαχαρικά εγκατασταθεί στο ναό με τον προσανατολισμό των τέσσερις βασικές κατευθύνσεις.

Βασικά θυμίαμα παρασκευάζεται με απευθείας συμπίεση και πυρηνελαίων ειδική «εργαστήρια». Θνητοί πρόσβαση στις συνταγές δεν ήταν, αλλά, ευτυχώς για τις επόμενες γενιές, τις συνταγές που εφαρμόζονται μερικές φορές στα τοιχώματα των εργαστηρίων, ακόμη και με τις εικόνες της διαδικασίας. Αυτή η συνταγή είναι χαραγμένη σε έναν από τους τοίχους του ναού του Horus στην αιγυπτιακή πόλη του Edfu. θυμίαμα που περιγράφονται σ 'αυτό που ονομάζεται «ΚΗΦΗ» (μετάφραση από τα αρχαία αιγυπτιακή - «γυναικείο στήθος»). Είναι γνωστό ότι αποτελείται calamus, την κανέλα, το λιβάνι, μαστίχα, σμύρνα, άρκευθο, κύπερη, φιστίκια, χέννα, σαφράν και άλλα. Η πρώτη αρωματοποιός (καθώς και χημικός), το όνομα του οποίου σώζεται η ιστορία, ήταν κατά πάσα πιθανότητα γυναίκα - Tapputi. Αυτό το όνομα αναφέρεται στα Μεσοποταμίας δισκία σφηνοειδή της Β χιλιετίας π.Χ.. ε. Ήταν ένας επιστάτης του παλατιού και ασχολούνται με τα χρώματα άλεση, ανάμειξη τους με διάφορα αρωματικά έλαια. Παραδόσεις της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας aromamasterov μετανάστευσαν στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη (και αργότερα απόλαυσε την επιτυχία στο μεσαιωνικό «άπλυτα» της Ευρώπης). Με την προσθήκη όλων πνεύματα χάλυβα που μυρίζει: αμυγδαλέλαιο, ρητίνη κωνοφόρων, περγαμόντο, μυρτιά. Περίπου την ίδια ώρα, οι επιστήμονες έχουν μάθει, κυριολεκτικά μυρίζοντας τα αρώματα που εξακολουθεί να θεωρείται η αρχαιότερη στον κόσμο: είναι 4000 χρόνων παλιά, και βρέθηκαν σε Κύπρος. Προστέθηκαν Η λιβάνι και μπαχαρικά - όπως κολίανδρου. Εκτός από την Ευρώπη, ασκείται στην αρχαία Ινδία και την Ιαπωνία, ιδιαιτέρως αγαπητή τις γεύσεις κανέλας και γλυκάνισο.

Λιβάνι που λαμβάνεται με απόσταξη - η μετατροπή του υγρού σε ατμό και στη συνέχεια πίσω σε ένα υγρό, - έμαθα να γνωστοποιήσουν γιατρό και χημικός περσική Avicenna (αυτό είναι μία από τις μεθόδους για την παραγωγή αρωμάτων και σήμερα). Έλαβε «ροδόνερο» ήταν τόσο απαλή και το άρωμα - τόσο λεπτή ώστε πνεύματα αμέσως γίνει δημοφιλής, και μελέτες «ο πρίγκιπας των γιατρών» (τα λεγόμενα Αβικέννας) επηρεάζεται όχι μόνο αρώματα, αλλά και στην ανάπτυξη της χημείας σε γενικές γραμμές.

Αλλά οι πραγματικά μοντέρνα πνεύματα (με την προσθήκη αλκοόλης) είχαν κατασκευαστεί για την ουγγρική βασίλισσα Ελισάβετ το 1370. Γρήγορα κέρδισε τη δημοτικότητα, στην Ευρώπη κλήθηκαν - «ουγγρική νερό». Στη συνέχεια, η τέχνη της αρωματοποιίας έχει μετακομίσει στην Ιταλία και στο XVI αιώνα - και στη Γαλλία, «αρωματικά» κέντρο του κόσμου σήμερα.

Ενδιαφέροντα στοιχεία:

Στη σύγχρονη μέσος άρωμα προστίθεται από 15 έως 60 των διαφόρων αρωματικά ουσιών. Μπουκέτο 10-25% κατά βάρος αρώματος, και μερικά μέχρι 50%.

Το 2006, η γαλλική σπίτι των συναλλαγών Galeries Lafayette έχει κυκλοφορήσει μια συλλογή αρωμάτων που δημιουργήθηκε με βάση το περίφημο μυθιστόρημα του Πάτρικ Ζίσκιντ, «Άρωμα». Μεταξύ των 15 μικρά φιαλίδια είναι «η μυρωδιά του Virgin» από το όγδοο κεφάλαιο του μυθιστορήματος, ή, για παράδειγμα, «η μυρωδιά του XVIII αιώνα στο Παρίσι» - από την έβδομη.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, τα πνεύματα «Red Μόσχα» δημιουργήθηκαν στην εικόνα του αγαπημένου ανθοδέσμη της άρωμα»αυτοκράτειρα», που το 1913 ήρθε για την Μαρία Feodorovna γιος ενός Γάλλου σαπούνι-λέβητα Αύγουστο Michel. Λιγότερο δημοφιλής εκδοχή λέει ότι το «Red Μόσχα» δημιουργήθηκε το 1920 με τη συμμετοχή της Πωλίνας Zhemchuzhina.