Οι παρίες: Η ιστορία της χαμηλότερης κάστας στην Ινδία

Η ιστορία του ΧΧ και ΧΧΙ αιώνα είναι πλήρης ισότητα στο χείλος. Η σύγχρονη κοινωνία έχει αγωνιστεί με επιτυχία για τα δικαιώματα των γυναικών, των παιδιών και ακόμη και τα κατοικίδια ζώα. Είμαστε περήφανοι να αποδεχθεί τα επιτεύγματα του πολιτισμού, θεωρώντας ότι έχει φτάσει στα πιο ακραία όρια της γης.

Στην πραγματικότητα, όμως, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Αρχαίος πολιτισμός εξακολουθεί να καλλιεργείται τους κληρονόμησαν από τους προγόνους τους παραδόσεις, διαιρώντας τους ανθρώπους και όχι από την ποιότητα τους - αλλά μόνο από το δικαίωμα της γέννησης. Έτσι, για παράδειγμα, συμβαίνει στην Ινδία, όπου η κάστα των ανέγγιχτων είναι όσο το 20% του συνόλου της κοινωνίας και έχει σχεδόν καθόλου δικαιώματα.

VARN Σύστημα

Στην Ινδία, υπάρχει ακόμα ένα σύστημα των καστών. Όλα κοινωνία χωρίζεται σε τέσσερις κάστες: Brahman μελετητές Kshatriyas-πολεμιστές, τους αγρότες, και των υπαλλήλων Sudras vaisyas. Προφανώς, αυτή η διαίρεση γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της επαφής της υπάρχουσας φυλετική δομή με πολιτιστικές πρακτικές που εξομοιώνονται κοινότητες, τα μέλη της οποίας διαφέρουν στο χρώμα του δέρματος. Εκπρόσωποι των τεσσάρων αυτών κάστες μπορούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους - αυτό είναι μόνο επαφή με τις Sudras θεωρούνται ανεπιθύμητα.

Sudras

Πλησιέστερα προς το απαράβατο κάστα των Sudras αξίζει. Αυτοί οι άνθρωποι εδώ και αιώνες αναγκάστηκαν να κάνουν σκληρή και βρώμικη δουλειά. Στην πραγματικότητα, η Sudras μπορεί να χαρακτηριστεί από κάποιους Ινδικό αγρότες που κατέχουν μεγάλες εκτάσεις γης. Άνθρωποι από αυτό το έργο κάστα σε κοινωνικά αποδεκτές θέσεις. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να είναι ένας σιδεράς, ξυλουργός, Vinokurov, οικοδόμος, ακόμη και μουσικός.

Neprikasaemye

Παρίες είναι έξω από την κοινωνική διαίρεση της Ινδίας. Εργάζονται για τις πιο βρώμικες περιοχές, απομακρύνει τα νεκρά ζώα, καθαρές τουαλέτες και ασχολούνται με την βυρσοδεψία. Ανέγγιχτοι κλειστές πόρτες του ναού. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα με τη θέση του, καθορίζεται μόνο από το δικαίωμα της γέννησης. Η είσοδος στα σπίτια αυλή του οποιοδήποτε από τα μέλη των ανώτερων παρίες κάστες απαγορεύεται αυστηρά, και αυτός που τολμά να βεβηλώσουν το κοινό και κάδο του, περιμένοντας για μια γρήγορη και ωμή βία στο δρόμο.

μολύνουν

Απαράβατο περιφρόνηση και, ταυτόχρονα, φοβούνται όλες τις άλλες κάστες. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι από την κατώτερα κοινωνικά στρώματα μπορούν να μολύνουν την παρουσία του οποιουδήποτε άλλου. Ειδικά παρακολουθεί στενά το περιβάλλον τους Βραχμάνοι: απαράβατο θα πρέπει να αγγίξει τουλάχιστον μέχρι το Brahmana ενδύματος και η τελευταία θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια, σε μια προσπάθεια να καθαρίσετε το χρωματισμένο κάρμα.

Όταν υπάρχει άθικτος

Η ύπαρξη μιας ολόκληρης τάξης του παρίες εντοπιστεί η ίδια η ιστορία. Στην αρχαιότητα η Ινδία κατέκτησε πολιτισμένο Αρίων, που δεν ενσωματώνουν τους εκπροσώπους των κατακτημένων φυλών στην κοινωνία τους. Aria προτιμούν να χρησιμοποιούν ιθαγενείς ως προσωπικό. Αμέσως άρχισαν να χτίζουν ξεχωριστά χωριά, βρίσκεται πίσω από τους κύριους οικισμούς των τοίχων. Η πρακτική αυτή αυξήθηκε σταδιακά το χάσμα ανάμεσα στους κατακτητές και τους καταπιεσμένους, μη επιτρέποντας την τελευταία και την ευκαιρία να ενσωματωθούν στην κοινωνία.

Επάγγελμα

Το χειρότερο από όλα, οι ίδιοι πήραν αρκετά απαράβατο Άρια παράδοση που υπάρχει στο τμήμα κάστα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι χωρίζονται σε διάφορες υπο-κάστες, κατά επάγγελμα. Επί του παρόντος, η πιο κοινή εκπρόσωποι των Chamar-βυρσοδέψες, washerwomen και Dhobi-παρίας που ασχολούνται απολύτως βρώμικη δουλειά - απομάκρυνση σκουπιδιών και τουαλέτες καθαρισμό. Κοινωνία της Σύγχρονης Ινδίας σε 20% αποτελείται από παρίες, αν και ο αγώνας για την ένταξη στην κανονική κοινωνία είναι κάτι περισσότερο από μια ντουζίνα χρόνια.

Η μάχη για την ισότητα

βλαστοί πρώτη αντίσταση έχουν εμφανιστεί στον εικοστό αιώνα. Ο κύριος ακτιβιστής έγινε Γκάντι, ο οποίος προσπάθησε να καταστρέψει καλλιεργούνται στο στερεότυπο της κοινωνίας μετονομασία κάστα των Harijans, οι άνθρωποι του Θεού. το έργο του Γκάντι συνεχίστηκε από τον εκπρόσωπο της κάστας Βραχμάνων, Β R. Αμπεντκάρ. Παρίες στην ερμηνεία του έγινε Νταλίτ, καταπιεσμένων. Αμπεντκάρ έχει εξασφαλίσει ότι ντάλιτ έχουν διατεθεί ορισμένων ποσοστώσεων σε όλους τους τομείς δραστηριότητας. Δηλαδή, οι εκπρόσωποι των παρίες είναι τώρα, θεωρητικά, τη δυνατότητα να ενταχθούν στην ινδική κοινωνία. Αλλά για την πρακτική λύση του προβλήματος είναι ακόμα πολύ μακριά. Μόνο το 2008, ένας Dalit αποφάσισε να παντρευτεί το κορίτσι-Kshatriyas. Αλαζονική φρουρά αρραβωνιαστικός αποκόλληση των 500 καραμπινιέρων - και όμως, μια νέα οικογένεια της πόλης, μόλις ξεκίνησε.