Βασίλι Μπερεζούτσκι: Πυλώνας Άμυνας της Ρωσικής ποδοσφαίρου

Καθ 'όλη την καριέρα του Berezutski αδέλφια ήταν ένα από τα αγαπημένα στόχο του εμπαιγμού και της κοροϊδίας όλων των φιλάθλων του ποδοσφαίρου. Εξωτερικές αμηχανία, δεν είναι η υψηλότερη ταχύτητα, η απουσία τεχνικών φιλιγκράν - όλα αυτά, βέβαια, είναι συνυφασμένη με τις εγχώριες αμυντικούς. Αλλά τώρα, κοιτάζοντας πίσω στα τελευταία χρόνια, μπορούμε να δούμε ότι όλες οι αδυναμίες του Βασίλι Μπερεζούτσκι λουσμένο την αξιοπιστία του και την ακούραστη αθλητισμού. Σε αυτήν την ημέρα, είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για την άμυνα της ρωσικής ομάδας ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τον κεντρικό κεντρικός αμυντικός.

Childhood

Γεννήθηκε το μέλλον ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αρχίσαμε να συμμετάσχουν στο νηπιαγωγείο, η ποδοσφαιρική ομάδα «Αλλαγή». Αλλά μετά από λίγο η ομάδα ενηλίκων υποβιβαστεί, και οι αδελφοί έχουν σταματήσει την άσκηση. Για έναν χρόνο, Βασίλι Μπερεζούτσκι, του οποίου η βιογραφία θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, ακόμα σκεφτεί την καριέρα μπάσκετ, το όφελος ότι η υψηλή ανάπτυξη επέτρεψε σε αυτόν.

Αδελφοί συχνά απολαμβάνουν τα οφέλη της ομοιότητας σόγιας. Ασθενέστερη ο οποίος μελέτησε Βασίλι σταλεί Alexei διοικητικό συμβούλιο, το οποίο κανονικά κέρδισε «πέντε».

Ωστόσο, μετά από λίγο το πάθος για το ποδόσφαιρο έχει επικρατήσει, και οι αδελφοί άρχισαν να ασχολούνται με την Ακαδημία της Μόσχας «Τορπίλη». Μια μεγάλη συμβολή σε αυτό γίνεται Kobzev Valery, ο οποίος προσωπικά προσπάθησε να πείσει ελπιδοφόρα παιδιά.

Πρόωρη σταδιοδρομία

Με 19 χρόνια Βασίλι Μπερεζούτσκι ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα. Είναι να γίνει ο πρώτος παίκτης club της Μόσχας «Τορπίλη-ZIL». Σύντομα, ένας πολλά υποσχόμενος αμυντικός με εξαιρετική φυσική ικανότητα είναι ορατή ΤΣΣΚΑ προσκόπους. Το 2001 έκανε τη μετάβασή του σε μια νέα ομάδα, όπου σύντομα εντάχθηκε από τον αδελφό Άλεξ. τον πρώτο αγώνα του Βασίλι που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2002 κατά του συλλόγου Σαμαρά. Από τότε που έκανε το ντεμπούτο του για την ΤΣΣΚΑ. Βασίλι Μπερεζούτσκι ένα χρόνο έχει γίνει ο κύριος υπερασπιστής της ΤΣΣΚΑ και να διεξάγει όλους τους αγώνες από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Στη συνέχεια, ο προπονητής Valery Gazzaev Μόσχα ομάδα χρησιμοποίησε ένα σύστημα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Στο κέντρο βρισκόταν Σεργκέι Ignashevich και Βασίλι μαζί με τον αδελφό του Alex ήταν και στις δύο πλευρές του. Έτσι, η κεντρική άμυνα ζώνης ΤΣΣΚΑ ήταν εντελώς αδιάβατο για τους επιτιθέμενους. Ως προπονητής και την εθνική ομάδα Valery Gazzaev χρησιμοποιεί μια δέσμη των club και στην κύρια ομάδα της χώρας.

Το 2004, σε ένα παιχνίδι του Βασίλη έρχεται μια ύφεση. Είχε σταλεί στο αποθεματικό. Επιπλέον, η φωνή δεν παύουν κριτικούς που κατηγόρησαν τους αδελφούς Berezutsky για να είναι πολύ αργή, η έλλειψη εξοπλισμού. Νέο προπονητή αποσυνδέει Vasily και Alexei σχετικά με τη σύνθεση, και χάνουν την ευκαιρία να παίξει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Πορτογαλία.

Victory ΤΣΣΚΑ

Κριτική του Βασίλη δεν περνά μάταια. Εργάστηκε σκληρά στην εκτός εποχής για τη φυσική και τεχνική προετοιμασία του, και πάλι κερδίσει την εμπιστοσύνη των προπονητών. Το 2005, Βασίλι Μπερεζούτσκι επιστρέφεται στον πυρήνα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και έκτοτε έπαιξε για την ομάδα σχεδόν συνεχώς.

Finest ώρα για Βασίλη και όλο το στράτευμα ήρθε το 2005. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ΤΣΣΚΑ φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου UEFA. Rival στρατού ήταν οι παίκτες της πορτογαλικής «Αθλητικά». Ήταν μια ισχυρή ομάδα, κάποιοι παίκτες το προηγούμενο έτος στην εθνική ομάδα της Πορτογαλίας έγινε η αντιπρόεδρος πρωταθλητές της Ευρώπης.

Ωστόσο, ΤΣΣΚΑ Μόσχας το βράδυ ήταν ασταμάτητη και κέρδισε με ένα τεράστιο πλεονέκτημα. Μεγάλη συμβολή στην τελική νίκη έκανε και Βασίλι Μπερεζούτσκι, μέσω των οποίων πολλά από την πορτογαλική επίθεσης έσπασε σχετικά με την προστασία του στρατού ακόμα στο δρόμο προς την ποινή.

Εκείνα τα χρόνια, η ΤΣΣΚΑ ήταν ασταμάτητη. Ούτε μία φορά ΤΣΣΚΑ κέρδισε το πρωτάθλημα της Ρωσίας, πήρε το Κύπελλο.

Το χάλκινο μετάλλιο του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος

Το 2008, η μαγευτική απόδοση της ρωσικής ομάδας στη σύγχρονη ιστορία της σε μεγάλα τουρνουά. Η ομάδα έφτασε στον ημιτελικό και μοιράστηκαν το χάλκινο μετάλλιο με την τουρκική ομάδα. Δεν μένουν στο περιθώριο και Βασίλι Μπερεζούτσκι, ο οποίος ήταν επίσης μέλος της θρυλικής ομάδας. Δυστυχώς, Guus Hiddink, η ρωσική εθνική ομάδα με προπονητή τότε, στηρίχθηκε σε ένα υψηλής ταχύτητας και κινητά αμυντικούς και έτσι το μεγαλύτερο μέρος του τουρνουά ποδοσφαίρου που πραγματοποιήθηκε στον πάγκο.

Ωστόσο, ο στρατιώτης, καθώς και όλα τα άλλα μέλη της ομάδας, συνελήφθη στην τελική φωτογραφία νίκη. Βασίλι Μπερεζούτσκι πήρε ακόμα το μερίδιο του παιχνιδιού του χρόνου στο τελευταίο αγώνα του τουρνουά. Παρ 'όλα αυτά, αργότερα ο αμυντικός ήταν σε θέση να αποδείξει την αξία του στην ομάδα και έκτοτε συνεχώς στο lineup.

Η δεύτερη δεκαετία, και η ομάδα της ΤΣΣΚΑ

Νέα νεαρό αμυντικό παίκτες έρχονται και παρέρχονται, αλλά Βασίλι Μπερεζούτσκι ήταν ένα πραγματικό απαραίτητο στοιχείο της άμυνας της ΤΣΣΚΑ και της ρωσικής εθνικής ομάδας.

Και το 2014 έγινε αρχηγός της εθνικής ομάδας. Ως πραγματικός ηγέτης, οδήγησε την ομάδα στις πιο δύσκολες στιγμές. Από την εστία του δεν περιμένει για δράση στους στόχους επίθεσης. Αλλά ήταν Βασίλι Μπερεζούτσκι σκόραρε το μοναδικό γκολ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016, η εθνική ομάδα της Αγγλίας, που έσωσε την ομάδα του από την ήττα. Δυστυχώς, οι επιτιθέμενοι δεν υποστηρίζει καπετάνιο του και μια ρωσική ομάδα εξευτελιστικά πέταξε από το τουρνουά.

Προσωπική ζωή

Βασίλι Μπερεζούτσκι η γυναίκα είναι εξοικειωμένοι με το άθλημα, όχι μόνο λόγω του συζύγου της. Οι γονείς της - επαγγελματίας παίκτης του μπάσκετ, η ίδια συμμετείχε στη συγχρονισμένη κολύμβηση, κέρδισε μετάλλια στο ρωσικό πρωτάθλημα. Μετά το τέλος μιας αθλητικής καριέρας, έχει βυθιστεί ενεργά στο χώρο του θεάματος. Πάνω από τους ώμους μέρος της σε παραστάσεις χορού στο MTV, μείνετε σε μια ομάδα «Vintage». Βασίλι Μπερεζούτσκι δεν εγκρίνει τέτοια έντονη δραστηριότητα της συζύγου του έξω από το σπίτι, αλλά πήρε την επιλογή της. Το 2010, το ζευγάρι είχε έναν γιο, τον Βλαντιμίρ.

Παρά τη συνεχιζόμενη κριτική του παίκτη αντιμετωπίσει τη θέση του στο κέντρο της άμυνας club και σταθερά. Για δεκαπέντε χρόνια στο στρατό κατάφερε να κερδίσει έξι τίτλους της Ρωσίας Πρωταθλητής, επτά κύπελλα της χώρας. λαμπρή καριέρα του συνεχίζεται μέχρι σήμερα.