Το MIT ανέπτυξαν ένα απλό τεστ για τον προσδιορισμό της ποιότητας των προϊόντων

Συχνά καθορίζουν την ποιότητα του προϊόντος δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Αν η «εμφάνιση και μυρίζουν» μπορούμε να δούμε ακόμα φρέσκα τρόφιμα ή όχι, εδώ για να προσδιορίσει βακτηριακή μόλυνση που ήδη απαιτείται εργαστηριακή εξέταση. Ένα βακτηρίων - ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Σύμφωνα με τις στατιστικές, μόνο 73.000 κλήσεις για coli λοίμωξης Ε και 60 θάνατοι από εντερικές λοιμώξεις κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βοήθεια κάθε άτομο να ελέγχει την καθαρότητα του προϊόντος σήμαινε με την εφεύρεση των μηχανικών από MIT. σύστημα ελέγχου τους είναι εξαιρετικά εύκολη στη χρήση, και το αποτέλεσμα μπορεί να δει ακόμη και με γυμνό μάτι ή με τη χρήση ενός smartphone app.

Για την ανάπτυξη υπεύθυνης καθηγητής χημείας Timothy Suegger. Το 2015, η ομάδα του ανέπτυξαν έναν τρόπο για να παράγουν πολύπλοκες σταγονίδια (ή, όπως ονομάζονται, Ιανός σταγόνες). μοναδικότητα τους έγκειται στο γεγονός ότι αποτελείται από δύο ημισφαίρια. Μία αποτελείται από ένα υδροκαρβονυλικού, το άλλο - από το fluorocarbon. Δεύτερον υλικό πυκνότερο πρώτη, γι 'αυτό είναι η «κάτω» βρίσκεται πάντα. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων της δομής, το φως διαθλάται στο εσωτερικό των σταγονιδίων Janus, έτσι ώστε όταν το βλέπουμε από την «κορυφή» - είναι διαφανείς, και εάν η «πλευρά», τότε αδιαφανές. Αλλά όλες αυτές οι ιδιότητες να δημιουργήσει μια δοκιμή του συστήματος δεν είναι αρκετό. Προκειμένου να τελειοποιήσει την εφεύρεσή του, οι επιστήμονες από το MIT σε συνδυασμό με σύμπλοκο σταγόνες μονοσακχαρίδιο μαννόζη. Μπορεί να συνδυαστεί με την λεκτίνη που εκκρίνεται από Escherichia coli, και η παρουσία πολλών τέτοιων «εστίες» είναι σε θέση να συγχωνευθούν μαζί τους. Οι δράσεις αυτές να οδηγήσει στο γεγονός ότι, όταν στο δείγμα δοκιμής του Ε coli στελέχη σταγόνες αλλάξουν χωρικό προσανατολισμό τους και να γίνουν ορατά.

Τώρα που υποβάλλονται στο τελικό στάδιο των δοκιμών της τεχνολογίας στο εργαστήριο. Οι ειδικοί στο MIT σχεδιάζουν να δημιουργήσουν ένα πλέγμα πολλών μικρότερων κυττάρων, καθένα από τα οποία θα σωματιδίων Janus, «συντονισμένοι» σε ένα συγκεκριμένο παθογόνο, και θα έχει ένα QR-κώδικα στο κάτω μέρος του κάθε κυττάρου. Κατά την επαφή με τα βακτήρια σταγονίδια συνενώνονται και ο κωδικός δεν μπορεί να θεωρηθεί. Όταν ο δοκιμαστική φάση έχει ολοκληρωθεί, οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να εκδώσει μια απλή εφαρμογή, η οποία, μετά την εφαρμογή της λύσης του προϊόντος «στην εικόνα» λέει ότι αυτό το προϊόν είναι επικίνδυνο ή όχι.