Δύσκολο μοίρα της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας τραγουδοποιός Michael tanic

• Η δύσκολη μοίρα της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας τραγουδοποιός Michael tanic

15ης Σεπτεμβρίου θα πρέπει να πληρούνται 95 χρόνια ένα από τα πιο διάσημα τραγουδοποιούς Michael tanic, αλλά πριν από 10 χρόνια πέθανε. Ήταν ο συγγραφέας των επιτυχιών ότι ξέρουν τα πάντα - «Μαύρη γάτα», «Επιλέγουμε, να επιλέξουν μας», «On κάνατε φίλους σφήνα λευκό φως», «Ο καιρός στο σπίτι.» Αλλά αυτό ήταν σχεδόν άγνωστο στο ευρύ κοινό ότι πριν από το φημισμένο σε όλη τη χώρα, tanic ήταν ένας πόλεμος, και αργότερα καταδικάστηκε σε 6 χρόνια στη φυλακή, και ότι το πραγματικό του όνομα είχε να κρύψει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Michael Tanhilevich με τους γονείς

Γεννήθηκε το 1923 στο Ταγκανρόγκ. Το πραγματικό του όνομα ήταν Μιχαήλ - Tanhilevich. Οι προγονοί του ήταν Εβραίοι, και μητρική - Ρωσίας. Ο πατέρας του ποιητή, Ισαάκ Samoylovich Tanhilevich, μετά τις δημοτικές υπηρεσίες του Ινστιτούτου διορίστηκε επικεφαλής στη διαχείριση των δημοτικών υπηρεσιών στο Ταγκανρόγκ. Τα πρώτα χρόνια ο Michael ήταν ευτυχισμένη και ανέμελη, αλλά όταν ήταν 14 χρονών, ο πατέρας του συνελήφθη και κατηγορείται για την κλοπή της σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας σε ιδιαίτερα μεγάλα μεγέθη καταδικάστηκε σε θάνατο. Μετά ο πατέρας του συνελήφθη και η μητέρα του Misha, και το αγόρι στάλθηκε στον παππού του στη Μαριούπολη.

Ο ποιητής στα νιάτα του | Φωτογραφία: 24smi.org

Το 1941 ο Μιχαήλ αποφοίτησε από το γυμνάσιο και επρόκειτο να πάει στο κολέγιο, αλλά τα σχέδιά του κατέστρεψε τον πόλεμο. Μετά την εκπαίδευση στο σχολείο πυροβολικό, πήγε προς τα εμπρός, προς το στρατό. Ωστόσο, αυτό συνέβη σε αυτόν έξι μήνες αργότερα από τους συμμαθητές του - όπως ο γιος του απωθημένων τους γονείς που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο για ένα χρόνο, και όχι ο ανθυπολοχαγός έδωσε στο θέμα, όπως όλοι οι άλλοι, και ανώτερος λοχίας - για τον ίδιο λόγο.

Tanhilevich αγωνιστεί στον 1ο Λευκορωσίας και 1ο μέτωπα της Βαλτικής, με κυβερνήτη τον μέσο το σύνταγμα πυροβολικού αντιαρματικά, είχε κατ 'επανάληψη πυροβολήθηκε και τραυματίστηκε, συνάντησε τη νίκη στη Γερμανία για τις στρατιωτικές επιτυχίες του, του απονεμήθηκε το Τάγμα του βαθμού Δόξα III και το Τάγμα του Ερυθρού αστέρια. Εντολή υπέβαλε αίτηση για να του επιδικάσει το Hero τίτλο της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά δεν έγινε δεκτή - όλα αυτά εξαιτίας του στίγματος του γιου του έναν εχθρό του έθνους. Αργότερα, οι μνήμες του πολέμου χρησιμοποιήθηκε ο συνάδελφός Okudzhava του, όταν γράφει το σενάριο για την ταινία «Zhenya, Zhenya και» Κατιούσα».

που εγγράφονται στο Ινστιτούτο Πολιτικών Μηχανικών στη Ροστόφ, αλλά η μάθηση δεν κατάφερε να τελειώσει Μετά την επιστροφή στο σπίτι Tanhilevich. Το 1947, ένας από τους μαθητές έγραψαν στην κατηγορία του, η οποία τον κατηγόρησε για αντισοβιετική διέγερση. Michael συνελήφθη αμέσως, παρά το γεγονός ότι το τέλος ήταν γελοίο - στην πραγματικότητα, μόνο μια φορά εξήρε γερμανικό ραδιόφωνο και είχε την απρονοησία να πω ότι είναι καλύτερο από το σοβιετικό ραδιόφωνο. Αργότερα, ο ποιητής υπενθύμισε: «Στεκόμουν πάνω της: ναι, ναι, μιλάμε για το καλό γερμανικό ραδιόφωνο» Philips «και» Telefunken», αλλά όχι, η ζωή στο εξωτερικό δεν έχει επαινεθεί. Θα τραβήξει το σχοινί με τον ερευνητή, χωρίς διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας, αλλά τα τέλη αυτής είναι να πάρει περισσότερο χρόνο. Αυτό το σενάριο έχει αναπτυχθεί στη Μόσχα, βιοτέχνες, τα μέλη της Ένωσης Λογοτεχνών, σε μεγάλο βαθμό σχετίζεται με την υπέρταση. "

Στη δίκη, η απόδειξη της ενοχής του δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα, αλλά Tanhilevicha καταδικάστηκε σε έξι χρόνια σε ένα αυστηρό καθεστώς. Κατάδικος αποστέλλεται Solikamsk, όπου σώθηκε από την καταστροφή στη γνωριμία καταγραφής με τον καλλιτέχνη Konstantin Rotov (πριν από τη σύναψη ήταν ο επικεφαλής του καλλιτέχνη περιοδικού «Κροκόδειλος»), με τους οποίους έχουν εντοπιστεί στην ταξιαρχία, η οποία καταρτίστηκε στο στρατόπεδο εμφανής προπαγάνδας: «Έχω εργαστεί στην καταγραφή. Το έργο ήταν φυσικά δύσκολο, μας τρέφονται άσχημα. Πήγα όλα βράζει άρχισε εκδορές. Τα πόδια του ήταν πρησμένα και έμοιαζε με το κατάστρωμα. Ήταν οδυνηρό, όχι μόνο για να περπατήσει, αλλά και να καθίσει. Ίσως να είχα πεθάνει, αλλά με πήγαν στο γραφείο, το λογιστήριο. Απλά πήρα τυχερός. "

Μεταφέρθηκε στην υλοτομία, και έτσι ήταν σε θέση να αποφύγει τη μοίρα των άλλων κρατουμένων, που είχε φτάσει μαζί του στο Solikamsk, - όλα αυτά δεν κατάφερε να επιβιώσει μέχρι το τέλος της θητείας του. Είχε κυκλοφορήσει την άνοιξη του 1953, λίγο μετά το θάνατο του Στάλιν. Περιέργως, η είδηση ​​του θανάτου του, συναντήθηκε με δάκρυα στα μάτια του - όπως και πολλοί άλλοι κρατούμενοι. «Απλά ήμασταν παιδιά εκείνη την εποχή», - δήλωσε ο Tanhilevich.

Μετά την απελευθέρωση Tanhilevich δεν θα μπορούσε να πάει στη Μόσχα, επειδή δεν είχε αποκατασταθεί, και έμεινε στη Σαχαλίνη, όπου εργάστηκε ως δάσκαλος στο «Stroymehmontazhe». Αποκατάσταση περίμενε μόνο μετά από 3 χρόνια, και στη συνέχεια, ήταν τελικά σε θέση να προχωρήσουμε προς το έξω από τη Μόσχα Orekhovo-. Έγραψε ποιήματα στα νιάτα του, και κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σαχαλίνη, άρχισε να τις δημοσιεύει στην τοπική εφημερίδα με το ψευδώνυμο tanic. Στη συνέχεια έστειλε μερικά από τα έργα του προς τον εκδότη της «Λογοτεχνικής εφημερίδας», που έλαβε επευφημίες και με τη συμβουλή του Bulat Okudzhava μετακινηθεί πιο κοντά στην πρωτεύουσα, και ασχολείται με την ποιητική δημιουργία.

3 έτη μετά την μετακίνηση προς τα προάστια Tanich δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, και το όνομά του έμαθε σύντομα το σύνολο της χώρας. Μόλις στο κείμενο της «Moskovsky Komsomolets» εφημερίδα, συναντήθηκε με τον συνθέτη Yan Frenkel, μια συνάντηση που έγινε μοιραία. Μαζί έγραψαν το τραγούδι «Textile Πόλη», η οποία πραγματοποίησε την Μάγια Kristalinskaya. Μετά από αυτό tanic άρχισε να συνεργάζεται με άλλους ποιητές και συνθέτες, και πολύ σύντομα τα τραγούδια των δημιουργών του να εκτελέσει τα πιο διάσημα αστέρια της σοβιετικής μουσικής.

Η πρώτη ευρέως αγαπημένη Tanich ένα χτύπημα ήταν το τραγούδι «Μαύρη γάτα», για τις επιτυχίες της ήρθε ένα μετά το άλλο. «Ρομπότ» Alla Pugacheva, «Τρία λεπτά,» Valery Leontiev, «Ο τύπος με μια κιθάρα» Ιγκόρ Sarukhanov, «Dreams Come True» Γιούρι Antonov, «Ο καιρός στο σπίτι» Λάρισα Dolina - όλες αυτές οι συνθέσεις έχουν εμφανιστεί το γκολ του Michael tanic. Παραδόξως, αλλά ακόμα και μετά έγινε διάσημος σε όλη τη χώρα και έχει κερδίσει μια ορισμένη φήμη στο μουσικό κύκλους, οι στίχοι του συχνά «απορρίπτουν» λόγω του «πρωτόγονου» τους. Για παράδειγμα, αρχικά το τραγούδι «Επιλέγουμε, να επιλέξουν μας,» φάνηκε πολύ απλό να το σκηνοθέτη της ταινίας «Big Break», και αργότερα έγινε το σήμα κατατεθέν του. Το ίδιο συνέβη και με το smash hit «Komarovo», χάρη στην οποία αργότερα Igor Sklyar έχει γίνει ένα αστέρι ψυχαγωγίας.

Michael tanic και μια ομάδα Lesopoval * * | Φωτογραφία: stories-of-success.ru

Το αγαπημένο παιδί του Michael tanic ήταν μια ομάδα «Ξυλουργείο» - ο ποιητής ήταν διοργανωτής του και έχει συνεργαστεί με μουσικούς όλα αυτά τα χρόνια, απελευθερώνοντας 15 άλμπουμ και γράψει γι 'αυτούς περισσότερα από 300 τραγούδια. Το πιο διάσημο από αυτά - «Θα σου αγοράσω ένα σπίτι» ( «Λευκό κύκνο σε μια λίμνη»), «Netochka Nezvanova», «βαγόνι Στολίπιν», κ.λπ. Η ομάδα έχει συχνά επικριθεί, καλώντας το ρεπερτόριό τους «blatnyakom», και ο ποιητής το σχέδιό του εξήγησε ως εξής :. «Έχουμε πει το πρόσωπο που έχει πέσει μέσα στο στρατόπεδο. Λέει ... ρεπερτόριό μας καλύπτει τα πάντα στο «ζωή στρατόπεδο», αλλά αυτό δεν είναι ένα καθαρά lesopovalnye τραγούδια είναι τραγούδια για τη βούληση και την αιχμαλωσία. Δεν ήμουν εγκληματίας εγχώρια, αλλά κάθισε (και στη συνέχεια πολιτικό διαχωρίζεται από αυτούς, αλλά το άρθρο και αριστερά μου), έζησε μαζί τους έξι χρόνων του στο στρατόπεδο έφαγε μαζί τους μια σούπα, μοιράστηκε μια συγκόλλησης, ένα πριόνι πεύκα. Αυτός ο κόσμος είναι οικεία σε μένα ως μητέρα, δεν είχα χωρίσει από αυτόν. "

Ο ποιητής-τραγουδοποιός Michael tanic ζήσει μια μακρά ζωή, είναι σε θέση να ξεπεράσει όλες τις δοκιμές που έπεσε στα πολλά του, και να πάει από το να είναι ένας κρατούμενος σε έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη Σοβιετική στάδιο. 17 Απρ 2008 Tanich έχασαν τη ζωή τους, δεν έχουν ζήσει λίγους μήνες πριν τα 85α γενέθλιά του.

Michael tanic με τη δεύτερη σύζυγό του, Lydia Gantry | Φωτογραφία: 24smi.org