Επιστολή Yevgeny Leonov του στο γιο του

• επιστολή Yevgeny Leonov του στο γιο του

«Andrew, κάνουν μ 'αγαπάς όπως σ' αγαπώ. Ξέρετε, αυτό είναι ό, τι ο πλούτος της - την αγάπη. Ωστόσο, ορισμένοι πιστεύουν ότι η αγάπη μου κάποια όχι και τόσο και από εκεί, λένε, μόνο κακό. Και ίσως, στην πραγματικότητα, η αγάπη μου σας εμπόδισε από το να είναι ένα υποδειγματικό μαθητή; Μετά από όλα, ποτέ δεν δεν θα δέρνω για όλα τα εννέα σχολικά έτη.

Να θυμάστε, όταν τραβάτε ένα πρόσωπο στο διοικητικό συμβούλιο, η τάξη γέλασε, και στη συνέχεια ο δάσκαλος μου επέπληξε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δείτε ήμουν τρεις φορές ένοχος, σαν να στέκομαι στη γωνία, και μου επιπλήττει ως αγόρι. Είμαι έτοιμος για κάθε ταπείνωση, αλλά όλα δεν είναι αρκετό: «Θα διακοπεί ένα μάθημα ... - γιατί δεν κάνουμε απολύτως σαράντα πέντε λεπτά .. - γιατί ξέρει τίποτα και δεν δίνει άλλους να μάθουν ... - επειδή το έχετε από σχολείο να πάρει ... - γιατί οι λέξεις δεν ενεργούν σε αυτό ... "

Propotel πουκάμισο, σακάκι και loafers, και δεν ήταν κατευναστεί. Λοιπόν, νομίζω ότι σήμερα θα δώσει ένα χαστούκι, όλα! Με αυτές τις σκέψεις διασχίζουν το σχολείο, και να βγει στο ενημερωτικό δελτίο Κομσομόλ. Ενθουσιασμός δεν μπορεί να πάρει καμία ταξί ή λεωφορείο, ή να πάτε με τα πόδια ...

Γυναίκα σέρνει μια βαριά τσάντα, ένα παιδί κλαίει, βλέποντας μου, χαμογελώντας, με την πλάτη του μπορεί να ακούσει τη μητέρα του λέει, «Αυτό είναι Winnie the Pooh γελά σε σας ...» Ένας ξένος με χαιρετά ... Ο άνεμος του φθινοπώρου μου φυσάει. Πήγα στο σπίτι με ένα αίσθημα που είχε πάρει το χτύπημα, και είναι μια χαρά. Πήγα στο σπίτι, εντελώς ξεχνώντας για το χαστούκι, και σας βλέπω, ρωτώ: «Τι κτίριο αντιμετωπίζει ότι όλοι άρεσε, Δείξε μου.» Και είμαστε γέλιο. Και ούτω καθεξής, μέχρι την επόμενη κλήση. Η μητέρα δεν είχε πάει στο σχολείο. Και εγώ ψέματα και σκέφτονται, ακόμα και αν το βράδυ κλήθηκε να πυροβολήσει σε μια άλλη πόλη ή πρόβα δεν θα αφήσει να πάει ... Αλλά Wanda πρωί κλάμα, και μπορώ να ακυρώσω την πτήση, το χρόνο μακριά από τις πρόβες, τρέχω στο σχολείο για να πάρει θέση στη γωνία.

Ποια είναι η μόνη λεπτομέρεια που αξίζει να τις εμπειρίες μας ...

Γιατί γράφω αυτό το γράμμα για να διορθώσει κάτι λάθος, και να δούμε, ίσως, γελοίο και παράλογο, όπως μερικοί από τους χαρακτήρες μου. Αλλά αυτός είμαι εγώ! Στην πραγματικότητα, αγάπη μου, δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο να ζήσει το άγχος καρδιά ενός πατέρα.

Όταν είμαι μόνος, μακριά από το σπίτι, λαχτάρα, θυμάμαι κάθε λέξη που λέτε και σε κάθε ερώτηση, θέλω να σου μιλήσω ατέλειωτα, όπως φαίνεται, η ζωή δεν είναι αρκετή για να μιλήσουμε για τα πάντα. Αλλά ξέρετε ότι το πιο σημαντικό πράγμα που κατάλαβα μετά το θάνατο της μητέρας του, τη γιαγιά μας. Ω, Andrew, είναι ένας άνθρωπος στη ζωή σας, στους οποίους δεν φοβούνται να υπάρξει μια μικρή, ανόητη, άοπλοι, σε όλη την γύμνια της αποκάλυψης του; Αυτό το άτομο είναι η προστασία σας.

Και θα είμαι σπίτι σύντομα.