14 ώρες στο Χονγκ Κονγκ

Όταν αγοράσαμε αεροπορικά εισιτήρια σε Βιετνάμ, πόσοι άνθρωποι, που αναζητούν τις πιο ευνοϊκές επιλογές. Με τον αριθμό των αναποφάσιστων πολύ γρήγορα, αλλά στη συνέχεια η διασκέδαση άρχισε. Αποδείχθηκε ότι ο φθηνότερος τρόπος για να πετάξει με μία αλλαγή (αλλά με δύο και τρία, αντίθετα με τις προσδοκίες, ακόμα πιο ακριβά από ό, τι εκείνους που δεν έχουν). Έπρεπε να επιλέξουν: Emirates και 3, 5:00 το αεροδρόμιο του Ντουμπάι (βίζα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα - δεν είναι πάρα πολύ εύκολο και φθηνό, και 2 ωρών εξακολουθεί να μην μπορεί να βγει) ή Cathay Pacific και 9, 5:00 στο Χονγκ Κονγκ (μέχρι και 14 Χονγκ Κονγκ ημέρες θεώρηση δεν απαιτείται για τους Ρώσους, και μπορείτε να πάτε στην πόλη χωρίς προβλήματα).

Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να σκοτώσει δύο πουλιά με μια πέτρα, και στο πλαίσιο της ένα ταξίδι για να επισκεφθείτε άλλες χώρες, έστω και βιαστικά ταχύτητα διαφυγής. Πετώντας με μια σύνδεση και στα δύο άκρα, έτσι ώστε να πάρει δύο ημέρες στο Χονγκ Κονγκ. Όμως, η έξοδος και η είσοδος προς το αεροδρόμιο θα πάρει κάποιο χρόνο, ώστε το περπάτημα δεν είναι σίγουρα στις 9, 5 ώρες και ώρες 6-7 (σύμφωνα με το ρολόι στην κάμερα). Πρώτη φορά - το πρωί, ημέρα δεύτερη - μέρα, το βράδυ.

Χονγκ Κονγκ κλιμάκωση. Το μόνο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σε απάντηση στην ερώτηση: «Και το Χονγκ Κονγκ» το «σύμπαν». Υπό αυτή την έννοια, είναι κάτι τόσο υπερβατική, ότι για να περιγράψουν τα συναισθήματα που προκύπτουν κατά την έξοδο από την πόλη, δεν υπάρχουν λόγια. Ναι, ακόμα και άσεμνο (μπορείτε να μην ξεχνάμε ότι δεν ήταν σε μακρινές χώρες του εξωτερικού). Έτσι ώστε να υπάρχει η πόλη! Μείνετε στο αεροδρόμιο είναι ήδη αρκετά για την εμπειρία: κλίμακα, τη χρηστικότητα, το φως ... Είναι τόσο τεράστιο και σύγχρονο συγκοινωνιακό κόμβο που τρέχει μεταξύ γειτονικών τερματικών ειδικές μη επανδρωμένο σταθμό, ονομάζεται η οριζόντια ανελκυστήρα. Τρέξαμε φοβισμένη σε αυτό χωρίς σκέψη. Αλλά αυτή η περίεργη κίνηση δεν βοήθησε μας να χαθεί. Στο Χονγκ Κονγκ ο πάντα αεροδρόμιο είναι λογικό και εύκολο να το κάνουμε αυτό υπάρχει κατά τη γνώμη μου, αν ήθελαν να χαθεί είναι σχεδόν αδύνατο, μάταια, ότι οι επιγραφές στο άπιστος. Και οι ίδιοι πολίτες του Χονγκ Κονγκ! Λέγεται ότι ο φίλος μας, έτσι ώστε «nyashnye» τι εάν «anime έτρεξε μακριά» - μια πολύ ασυνήθιστη (επειδή οι Ασιάτες είναι αρκετά διαφορετική), όμορφους ανθρώπους. Αρκετά για να κυλήσει στην οριζόντια ανελκυστήρα, και άλλες κυλιόμενοι διάδρομοι, καθίσαμε στο σταθμό Aeroexpress και μετά από 24 λεπτά υπέροχο ταξίδι με φανταστική θέα από τα παράθυρα, και που ορίζονται από την ταχύτητα αυτιά εμφανίστηκε στην πόλη. Ήμασταν περιβάλλεται από διάλυση σε ουρανοξύστες ουρανό - όλα αυτά διάσημο κτίριο με στρογγυλά παράθυρα και λοξές γωνίες, γνωστά σε μένα από τις φωτογραφίες σε αρχιτεκτονικά περιοδικά. Εμείς απλά συναντήθηκε την αυγή στον ουρανό, αλλά επειδή οι δρόμοι ήταν ακόμη έρημη. Δεν προσπαθεί να πολύ να ξεφύγουμε από το μετρό, έτσι ώστε να μην χάσετε την πτήση του λεωφορείου σε Ho Chi Minh City, πήγαμε για να εξερευνήσετε την πόλη. Έκπληκτος από ένα τεράστιο ποσό ήσυχο και φιλόξενο τα πάρκα και πλατείες - όταν είστε περιβάλλεται από ψηλά κτίρια των εκατό ορόφους, κάθε δέντρο γίνεται αντιληπτή ως μαγική όαση πολιτισμού στον ωκεανό. Αλλά εδώ υπάρχουν πραγματικές πράσινες γωνιές όπου μπορείτε να ξεφύγετε από τη φασαρία των δρόμων. Ως εκ τούτου, μπορείτε να ξεχάσετε εντελώς ότι είστε σε μια τεράστια πολύβουη πόλη: ευωδιαστά λουλούδια, πουλιά, δροσερό βρύσες ... Αλλά σίγουρα θα ήθελαν να δουν την πόλη από ύψος. Έχουμε ξεχάσει ότι έχουμε ενημερωθεί και δεν ξέρουν τι να κάνουν για να ξεφύγουν. Γι 'αυτό και αποφασίσαμε να πάμε όλοι στο δρόμο σας σε υψηλά κτίρια. Παραδόξως, σχεδόν σε κάθε κτίριο είναι εύκολο να εισέλθουν - δεν χρειάζεται να διαρρεύσει μέσα από τα τουρνικέ και να εξηγήσει στους φύλακες, μόνο με τα πόδια σε αυτό. Και όλες οι κλειδαριές και κάρτες - απευθείας στην είσοδο των γραφείων. Αλλά δεν είναι κάθε κτίριο διαθέτει ένα κατάστρωμα παρατήρησης, ή τουλάχιστον προσιτή, ευρύχωρο σαλόνι με μεγάλα παράθυρα. Ήμασταν άτυχοι και τα πόδια μας στις στέγες πάνω τζόκινγκ για διαφυγή poluzapertym φωτιά και pokatushkami για ευκίνητος αντικατοπτρίζεται ανελκυστήρες. Προσπαθήσαμε να ζητήσει από τους ανθρώπους (Χονγκ Κονγκ οι άνθρωποι μιλούν αγγλικά), αλλά όλοι μαζί στάλθηκαν σε κάποιο κοντά στο βουνό. Για να είναι ακόμα έπρεπε να είναι σε κάτι να πάει, και πριν το αεροσκάφος ήταν εκπρόθεσμη, έτσι αποφασίσαμε να μην το ρισκάρετε.

Στο Χονγκ Κονγκ, μπορείτε να περπατήσετε δεκάδες χιλιόμετρα, πηγαίνει κάτω στο έδαφος - ένα τεράστιο αριθμό των κτιρίων που συνδέονται με κρέμονται στις διόδους του αέρα, και σε μεγάλους οδικούς άξονες για να κάνει μια πραγματική «αποσύνδεση» για τους πεζούς (είμαστε μόνο μηχανές κάνουν ). Αλλά σωλήνες επικοινωνίας σε παλαιότερα κτίρια - όλα έξω (λόγω της θερμότητας). Και σκαλωσιές από μπαμπού! Σε ουρανοξύστες, βέβαια, κατασκευασμένα από μέταλλο, αλλά έχουμε δει αρκετά υψηλό κτίριο, που περιβάλλεται από δάση μπαμπού. Παραδόξως, στο Βιετνάμ που δεν ανταποκρίνονται, ενώ αυξάνεται από μπαμπού πριόνι. Δεν θα αυξηθεί εκεί ή κάτι αρκετά μεγάλο; Ή μια ζούγκλα μακριά, και να λάβει από αυτούς στην πόλη είναι ακριβό;

Αλλά το πιο απίστευτο πράγμα που έχω δει ποτέ στο Χονγκ Κονγκ, είναι το φως. Εδώ δεν είναι απλώς άλλο ένα, όπως και σε ολόκληρη την Ασία. Εδώ, το πέτρινο δάσος των ουρανοξυστών, συχνά γυαλί, δημιουργεί έναν άπειρο αριθμό των ανακλάσεων και τις αντανακλάσεις, και το φως ανάβει κάποιο θέατρο. Εδώ έρχεται στα στενά σκιασμένο άνθρωποι του δρόμου, και το πρόσωπό του φωτίζεται ...

Για ό, τι ερωτεύτηκα την ημέρα μετά από το Βιετνάμ, για την αγάπησα Χονγκ Κονγκ - τα στενά δρομάκια της Ασίας-rynochke. Μπορείτε να περπατήσετε κάτω από μια μεγάλη λεωφόρο από γυαλί ουρανοξύστες, μπορείτε να δείτε ένα στενό χάσμα ανάμεσα στα σπίτια, πιέστε σχεδόν στο πλάι και να έρθουν σε φωτεινά ομπρέλες και τέντες πωλητές του δρόμου, και γύρω από τον καπνό μυρίζει alljuminievye κατσαρόλες και πιάτα άγνωστο. Μόνο στο Χονγκ Κονγκ αυτή την αντίθεση πιο έντονα αισθητή.

Με την ευκαιρία, έχουμε δει έναν τεράστιο αριθμό των κάθε είδους air-cured και αποξηραμένα ερπετά και τα μανιτάρια, και έτσι θέλησε να τα δοκιμάσετε όλα, αλλά δεν τολμούν να - δεν ήξερα τι να ρωτήσω, και μερικές φορές δεν καταλαβαίνουν, χονδρικό ή λιανικό εμπόριο σε αυτά. Αλλά όλα έφαγε η τοπική σούπα είναι φθηνό και νόστιμο. Και στο δρόμο της επιστροφής στο περιοδικό αεροπλάνο ανακάλυψη διάβασα για το εθνικό ποτό του καφέ, του τσαγιού. Μου φαίνεται ότι αυτή η άγρια ​​τα πράγματα, αλλά πραγματικά ήθελε να δοκιμάσει. Αποδείχθηκε πολύ ωραία. Τώρα νομίζω πως τέτοια επανάληψη σπίτι. Brew καφέ και του πράσινου τσαγιού προσθέστε το γάλα; Αλλά πώς για το γεγονός ότι ο καφές πρέπει να παρασκευάζεται με βραστό νερό και πράσινο τσάι μπροστά σε βραστό νερό δεν συνιστάται;

Και δεν μπορείτε, φυσικά, να ξεχνάμε τραμ και τρόλεϊ! Πρόκειται κυρίως για δύο-ιστορίας. Ήμουν ακόμη φοβισμένη σε πρώτη όταν σαρώνεται από μια τέτοια μεταφορά, ιδιαίτερα στις στροφές.

Χονγκ Κονγκ - μια όμορφη πόλη στην οποία θέλετε να επιστρέψετε. Ίσως να μην ακόμη μία φορά. Μόνο το ένα χέρι, θέλω να μείνω εκεί λίγο περισσότερο, για να περισσότερα για να δείτε και να μελετηθεί λεπτομερώς. Και από την άλλη, είμαι γι 'αυτές τις δύο επισκέψεις, έτσι χρησιμοποιείται για να επιταχύνει σε αυτή την πόλη που δεν ξέρει αν μια διαφορετική επιθυμία. Όπως είπα, το Χονγκ Κονγκ είναι συγκλονιστικό. Αλλά το συναίσθημα διαρκεί για μικρό χρονικό διάστημα. Συνήθως, κατά τη δεύτερη ημέρα σε μια νέα θέση και να αρχίσετε να το συνηθίσεις γίνεται αντιληπτή πολύ διαφορετικά. Οι ακόλουθες ημέρες και είχε δώσει κάποια αίσθηση της άνεσης και έχουν ήδη ένα, «Wow!», Η οποία είναι η πρώτη ημέρα του συναντά σε κάθε γωνία. Επίσης, δεν θέλω να ξεχάσω αυτή την κοσμική δίνη των κτιρίων, οι άνθρωποι, τα τραμ, ηλιακή πουλιά ... Θα ήθελα να έρθει να ορμήσει Χονγκ Κονγκ, μια μέρα, σταματώντας κάθε φορά σε μια νέα θέση (στο μετρό, για παράδειγμα). Συγκλονιστικοί και βιασύνη σε ένα αεροπλάνο ... Αυτή η πόλη ταιριάζει αυτό το ποσοστό.